คลายเหงากับ Elvis Presley




ELVIS : COMEBACK ( 2010 CHRISHAYRIDER NEW EDIT )


Merry Christmas.

สุขสันต์วันคริสต์มาสทุกท่านครับ

สำหรับคนที่ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะออกไปฉลองคริสต์มาสที่ไหนอีกแล้ว
นอนอยู่บ้าน คิดถึงความหลังเก่าๆ สมัยยังหนุ่ม....ยังสาว

สมัยที่หัวเข่ายังสับไปสับมาได้ โดยลูกสะบ้าไม่หลุดออกมานอกเบ้า

มาร่วมกันระลึกถึงความหลัง 

นักร้องที่ฮิตมากสมัยนั้นก็ต้องยกให้ Elvis Presley หรือที่มีการตั้งฉายาในสมัยนั้นว่า "ราชา Rock and Roll" ซึ่งขณะนี้แกก็ไปสู่ที่ชอบๆของแกแล้ว (ชอบไม่ชอบ ก็ไปแล้ว) ก็คงเหลือแต่แฟนเพลงอย่างพวกเรา ไม่รู้เหมือนกันว่าจะตามแกไปเมื่อไหร่

ใครเป็นแฟนเอลวิส เหงาๆว่าง ก็มาฟังด้วยกันนะครับ

เพลงคริสต์มาสคนอื่นเค้าเปิดกันเยอะแล้วก็เลยไม่นำมาเปิดอีก....
เชิญมีความสุขกับความหลังกับเอลวิส เพรสลี่ ได้เลยครับ

....ขอให้นอนหลับฝันดี....และ...ตื่นมาด้วยความสดชื่น....

สวัสดีวันคริสต์มาสครับ



******************









รุ่นเดียวกัน



TINA TURNER - PROUD MARY(LIVE 1982)

รุ่นเดียวกัน.....เกษียณแล้ว ก็ต้องรุ่นนี้แหละครับถึงจะมัน


Chuck Berry - C'est la vie (1972) Live (คั่นเวลา)



พ่อแก่ แม่เฒ่า

 
 
 
 




 

        ก่อนหน้านั้น เราเห็นพ่อแม่เราแก่เฒ่าลงไป เราก็ไม่ค่อยสังเกตุอะไร ก็รู้ว่าคนแก่ ก็มีเจ็บป่วยบ้าง ทำอะไรไม่ค่อยได้ค่อยไหวบ้าง และทำบางสิ่งบางอย่างให้เรารำคาญ และก็อารมณ์เสียบ้าง เราก็พูดก็บ่นไปตามอารมณ์ ไม่ได้คิดลึกซี้งอะไร

      แต่พอเราแก่ตัวลงบ้าง สิ่งที่ทำให้เรารำคาญพ่อแม่เรา ทุกสิ่งทุกอย่าง มันมาเกิดกับตัวเราหมด  นึกย้อนกลับไป เราก็เสียใจที่บางครั้งเราคงทำให้พ่อแม่เราเสียใจน้อยใจมาแล้วบ้าง แต่ก็ไม่อาจย้อนเวลากลับไปได้ ก็ได้แต่นึกถึงว่าเราไม่ควรทำเช่นนั้นเลย

       เมื่อมาได้อ่าน "เปลว สีเงิน" เขียนบทความนี้ อ่านแลัวมันตรงไปเสียทุกเรื่อง เราก็มารู้ความทุกข์ของคนแก่เอาก็ตอนนี้แหละ ตอนที่ถึงเวลาเราแก่บ้าง อย่างที่ตอนเรายังหนุ่มยังแน่น เรามักจะไปล้อเลียนรุ่นพี่ๆที่อายุมากแล้วว่า คนแก่นี่ ทำอะไรก็ช้า ทำอะไรก็ไม่คล่องแคล่วว่องไวเลย น่าเบื่อ จนถูกรุ่นพี่ๆด่ากลับมาว่า "มึงไม่แก่มั่งก็ให้มันรู้ไป" ในที่สุด เราก็เป็นดั่งที่รุ่นพี่กล่าวไว้ เมื่อเรามาอยู่ในวัยเกษียณแล้ว รู้ซึ้งถึงความแก่ เมื่อมารู้เอาตอนนี้พ่อและแม่ก็จากไปหมดแล้ว จะย้อนกลับไปทำให้พ่อให้แม่ก็ไม่มีโอกาสแล้ว แต่ก็อยากนำมาเผยแพร่ต่อ ให้คนที่ยังมีพ่อมีแม่อยู่ได้รับรู้หัวอกหัวใจของพ่อแม่ ของคนแก่ว่าเป็นอย่างไรบ้าง จะว่าจะกล่าวก็นึกถึงตอนที่พ่อแม่เลี้ยงดูทะนุถนอมเรามาในขณะที่เรายังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้บ้าง  ขณะนี้ถึงเวลาสลับข้างกันบ้าง  พ่อแม่เราถึงวัยที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้แล้ว ก็หวังว่าลูกๆทั้งหลายคงไม่ทิ้งท่าน


       ลองอ่านดูได้เลยครับ

 
เปลว สีเงิน ไทยโพสท์ 5 ธันวาคม 2555

      วันนี้-๕ ธันวาคม
เป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษา "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว"
และคนไทยทั้งประเทศพร้อมใจยกวันมหามงคลนี้เป็น

       "วันพ่อแห่งชาติ"

       ด้วย นอกจากนี้ ผมเชื่อว่าเป็น "วันหยุดบาป"
 ทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ ของปวงชนชาวไทยทุกหมู่เหล่า เพื่ออธิษฐานด้วยบริสุทธิ์แห่งจิตภักดิ์นั้น
ทูลเกล้าถวายเป็นพระราชกุศล
แด่ "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว"
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน และยิ่งยืนนาน

         ครับ...ก็มาพูดกันถึงด้าน "พ่อของทุกคน"
ในวันพ่อบ้าง ทุกวันพ่อ
๕ ธันวา และวันแม่ ๑๒ สิงหา สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดจากลูกๆ ที่ปฏิบัติกับพ่อและแม่เป็นส่วนใหญ่ก็คือ
ยกท่านขึ้นไปอยู่ในระดับเทวดาจริงๆ
แล้วก็ปฏิบัติต่อท่านดังปฏิบัติกับเทวดาจริงๆ
คือ ๑ ปี บูชาท่าน ๑ หน และถวายอาหาร ๑ หน!
ก็ยังดี ๑ ปี มี ๓๖๕ วัน แต่ยังมี ๒ วัน คือ วันพ่อ กับวันแม่

เผื่อแผ่ไปถึงท่าน

      พูดถึงคนวัยพ่อ-วัยแม่

      ผมเคยอ่านจากอีเมล์นานแล้ว 
แต่ถึงนานก็ยังมีคนเวียนข้อความนั้นมาให้อ่านทุกปี
เป็นข้อคิดคำนึงที่ฝรั่งเขียนไว้
และมีผู้ถอดเป็นไทยนำเผยแพร่ต่อๆ กันหลายสำนวน
ซึ่งดีมาก
อ่านทีไรก็ "ใจซึม" ทีนั้น
เมื่อตอนต้นปี ผมได้รับหนังสือคล้ายอนุทินบันทึกเล่มหนึ่ง

จัดพิมพ์และเผยแพร่โดย "อุดร ตันติสุนทร"
มูลนิธิช่วยการศึกษาตันติสุนทร
ก็เก็บไว้ ตั้งใจว่าจะขออนุญาตผ่านลมไปถึงผู้กลั่นใจเขียน
คือฝรั่ง และผู้แปล ผู้จัดพิมพ์ เผยแพร่ต่อในวันพ่อ
ก็ขอเริ่มตั้งแต่ "คำนำ" ของคุณอุดร ตันติสุนทร ไปเลย ดังนี้

   
      ผมได้อ่าน A Letter from Mom and Dad
จากหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์
แปลเป็นภาษาไทย โดยอาจารย์แก้วสรร อติโพธิ
เมื่อวันที่ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๕
ซาบซึ้งใจมาก จึงนำมาฝาก
เชื่อว่าจะเป็นประโยชน์กับนักเรียน นักศึกษา
ลูกหลานของเราที่กำลังเติบโตเป็นอนาคตของชาติ
ในเรื่องความกตัญญูต่อบุพการี
ทั้งยังได้ความรู้ภาษาอังกฤษที่สื่อความหมายอย่างสำคัญ
ขอให้อ่าน "จดหมายจากพ่อและแม่" ด้วยใจอย่างพินิจ พิจารณา

และบอกต่อให้รู้ทั่วกัน
 
* * *   
ลูกรัก...
เมื่อพ่อกับแม่เริ่มแก่ตัว เราหวังว่าลูกจะอดทนเราทั้งสองได้บ้าง
บางคราวที่เราทำจาน ทำแก้วแตก หรือทำแกงหกบนโต๊ะ
เพราะสายตาไม่ดี ลูกคงไม่ตวาดใส่เรานะลูกนะ
คนแก่มักจะอ่อนไหว ถูกตวาดเมื่อใดก็จะน้อยใจมากๆ เลย
ลูกรู้ไหม

    My Child,When I get old,I hope you understand and have patience with me.In case I break a plate, or spill soup on the table because I am losing my eyesight,I hope you don't yell at me.
Older people are sensitive.
Always having self-pity when you yell.

    เมื่อใดที่หูเราดับ เราจะไม่ได้ยินลูกเลย...
ขอลูกอย่าตะคอกถามเรา “หูหนวกหรือไง”
โปรดพูดช้าๆ อีกครั้ง หรือจะเขียนให้เราอ่านก็ได้นะ ลูกรัก,
พ่อกับแม่เสียใจที่แก่ตัวแล้วเป็นอย่างนี้

    When my hearing get worse
and I can't hear what you are saying,
I hope you don't call me "Deaf"
Please repeat what you say or write it down.
I am sorry,my child I'am getting older.
   

เมื่อขาหมดแรงลุกไม่ขึ้น เพราะเข่าไม่ดี
เราก็หวังว่าลูกจะช่วยพยุงให้แม่ลุกขึ้นได้
เหมือนกับที่เราเคยช่วยพยุงลูกเมื่อเริ่มหัดเดินนั่นแหละลูกเอ๋ย

    When my knees get weaker,
I hope you have the patience to help me get up.
like how I used to help while you learning how to walk.

    เราหวังว่าลูกจะทนฟังเราได้ เมื่อเราเริ่มพูดซ้ำซาก
ขอลูกอย่าทำให้เราเป็นตัวตลก หรือกลัดกลุ้มที่จะฟังเราเลย
ลูกจำได้ไหม เมื่อยังเล็กแล้วเฝ้าพร่ำวอนกับพ่อว่า
อยากได้ลูกโป่งใบนั้น ลูกพูดแล้วพูดอีก จนแม่ต้องซื้อให้ในที่สุด


    Please bear with me....
When I keep repeating myself like broken record,
I hope you just keep listening me.
Please don't make fun of me or get sick of listening me.
Do you remember when you were little and wanted a balloon?
You repeated yourself over and over until you got what you wanted.

    โปรดให้อภัยเรื่องกลิ่นตัวของพ่อแม่ ที่จะต้องมีกลิ่นคนแก่ๆ
เป็นธรรมดา ขอลูกอย่าเคี่ยวเข็ญให้เราอาบน้ำเลยนะ
ร่างกายของเราอ่อนแอมากแล้ว กระทบน้ำเย็นๆ เมื่อไหร่ เราจะไม่สบายได้ง่ายมากเลย
หวังว่าเมื่อเราเข้าไปใกล้ๆ ลูกจะไม่ลุกหนีจากเราไป
ลูกจำได้ไหมเมื่อยังเล็กๆ แม่ต้องวิ่งไล่ลูกอยู่นาน
กว่าจะอาบน้ำลูกได้แต่ละที

    Please also pardon my smell.I smell like an old person.Please don't force me to shower.My body is weak.Old people get sick easily when they are cold.
Do you remember when I used to chase you around because you didn't when to shower.

    พ่อกับแม่ก็หวังว่าลูกจะทนกับความป้ำๆ เป๋อๆ ของเราได้
ลูกเอ๋ย...ถ้าลูกเริ่มแก่ตัว ลูกจะมีเวลาว่างเหลือเฟือเลย
เราหวังว่าลูกจะคุยกับเราบ้างแค่ไม่กี่นาทีก็พอแล้ว
เพราะพ่อกับแม่ต้องเหงาอยู่กับตัวเองตลอดเวลา
และไม่รู้จะคุยกับใครเลย เรารู้ดีว่าลูกต้องยุ่งกับธุรกิจการงาน 
แต่ก็ขอเวลาคุยกับเราสักนิดเถอะลูกเอ๋ย แม้เรื่องของเราจะไม่น่าสนใจเลยก็ตาม

    I hope you can be patient when I'm always cranky.It all part of getting old.You'll understand when you are older.
And if you have spare time,I hope we can talk even for a few minutes.I'm always all by myself all the time and have no one to talk to.I know you busy while work.
Even if you not interested in my stories,
Please have time for me.

    ลูกจำตอนเด็กๆ....ได้ไหมว่า
ลูกมีเรื่องเล่าให้พ่อแม่ฟังมากมายเหลือกเกิน
แล้วเราก็เออๆ ออๆ รับฟังลูก
ทำท่าเป็นสนใจและรู้เรื่องดีทุกครั้งไปลูกเอ๋ย...
เมื่อวาระสุดท้ายคืบคลานมาหาพ่อกับแม่
พ่อกับแม่ต้องนอนป่วยอยู่บนเตียง
เราหวังว่าลูกจะช่วยดูแลเราด้วย

    Do you remember when you were little?
I used to listen to your stories about your teddy bear?
When the time come,I get ill and bedridden,
I hope you have the patience to take care of me.

    เราขอโทษที่ทำที่นอนเปียกแฉะหรือเปรอะเปื้อน
เราหวังในความดูแลของลูก
เมื่อวาระสุดท้ายมาถึง...
เมื่อมันมาถึงพ่อกับแม่คงไม่ทนอยู่ได้นานนักหรอกจ้ะ
เมื่อความตายมาถึง พ่อกับแม่หวังว่าลูกจะจับมือเราไว้
ให้เราเข้มแข็ง

    I'm sorry if I accidentally wet the bed or make a mess.
I hope you have the patience to take care me during the last few moment of my life.
I'm not going to last much longer,anyway.
When the time of my death comes,
I hope you hold my hand and give me the strength to face death.

    และไม่หวั่นวิตกต่ออนาคตที่ไม่รู้ว่ามีอยู่หรือไม่...
ในที่สุดแล้ว เมื่อเราได้ไปเฝ้าพระผู้สร้าง...
พ่อกับแม่จะพร่ำกระซิบท่านที่ข้างหูถึงความดีงามของลูก...
ที่รู้จักรักและกตัญญูต่อพ่อแม่...
ลูกรัก พ่อกับแม่ขอขอบใจทุกอย่าง...
ในความรักและเอาใจใส่ที่ให้กับเรา
รักลูกมาก
พ่อและแม่

    And don't worry....
When I finally meet our creater,
I will whisper in his ear to bress you....
Because you loved your Mom and Dad.
Thank you so much for your care.
We love you.With much love.?
Mom and Dad.

            พ่อแก่-แม่เฒ่า

    พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป
   

ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
   

เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม
   

ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง.




***
***คัดลอกจาก "จดหมายจากพ่อและแม่" คอลัมน์ เปลว สีเงิน "
น.ส.พ.ไทยโพสท์ 5 ธ.ค. 2555 ***
(ย่อหน้าและวรรคตอนอาจไม่ตรงกับต้นฉบับ เพื่อให้เหมาะกับพื้นที่ของบล็อก)








ขอบคุณภาพจาก Facebook คุณ Niwate Sri




*************

ทรงพระเจริญ

 
 
 
 
 
 
ทรงพระเจริญ
 
ทรงพระเจริญ
 
 
ทรงพระเจริญ
 
 
 
 
(ขอบคุณเนชั่น สุดสัปดาห์)
 
 
 
""""""""