วันถอดหัวโขน
วันนี้ วันที่ 1 ตุลาคม เป็นวันเริ่มต้นการหยุดพักผ่อนของผู้ที่ทำงานราชการ รัฐวิสาหกิจ ที่อายุครบ 60 ปี ถึงวาระที่จะต้องเกษียณอายุ
ผู้ที่เคยดำรงตำแหน่งต่างๆไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ต่างก็ต้องหมดภาระหน้าที่ความรับผิดชอบกันไป ตื่นเช้าขึ้นมาวันนี้ก็โปร่งโล่งสบาย สูดอากาศ หายใจอย่างโล่งอก ไม่ต้องกระเสือกกระสนรีบเร่งออกไปผจญภัยกับการจราจรที่ติดขัดอีกต่อไป
คนที่มีตำแหน่งใหญ่โต มีคนห้อมล้อม สามารถให้คุณให้โทษใครได้ ณ วันนี้อาจจะเหงาหงอยเป็นพิเศษหน่อย เพราะคนที่เคยห้อมล้อมเราที่เวลาเรามีอำนาจ ก็จะหันไปห้อมล้อมคนที่มารับตำแหน่งแทนเรา
วันนี้จึงขอนำเอากลอนที่อาจารย์วันชัย สอนศิริ (สว.) ท่านพูดบ่อยๆเวลามีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งทางการเมือง แสดงถึงคนที่หมดวาสนาหมดอำนาจ กับคนที่ได้ดิบได้ดีขึ้นมา บุคคลรอบข้างก็จะปฎิบัติแตกต่างกันไป ดังเช่นที่กลอนกล่าวไว้ ลองอ่านอีกครั้งนะครับว่ามันจิงหรือไม่
อำนาจ มีแล้วย่อมหมดลงได้ มีแต่คุณงามความดีเท่านั้นแหละครับที่จะมั่นคงติดตัวเราไปตลอด แม้ไม่มีใครเห็นเราก็คงมีความสุขของเราได้ ถ้าเราดีจริง
ดังนั้น ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายใหญ่นายโตทั้งหลาย ถ้าเดินไปไหนแล้วไม่มีคนวิ่งมาไหว้ ล้อมหน้าล้อมหลังเหมือนเคย ก็จงทำใจเถอะครับ พยายามอ่านกลอนข้างบนปลอบใจไว้ก็แล้วกัน
ขอให้มีความสุขทุกท่านนะครับ...
ชีวิตคนเราก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ
มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ แล้วก็ตาย
แต่หลายคนก็ยังต่อสู้ดิ้นรนแข่งขันกันไม่หยูด
บางคนแก่ใกล้ตายแล้วก็ยังบ้าอำนาจ
อยากเป็นใหญ่เป็นโตตลอดกาล
**********
.jpg)
No Response to "ยามบุญมา"
แสดงความคิดเห็น