สุภาษิต
สมัยก่อน(สมัยก่อนอีกแล้ว) การบันทึกข้อความต่างๆ ไม่ง่ายเหมือนปัจจุบันนี้ ที่จะบันทึกอะไรก็ควักสมาร์ทโฟนหรือแท็ปเล็ตขึ้นมาจิ้มๆ เดี๋ยวก็เสร็จ (เอ๊ะ..ไอ้จิ้มๆแล้วเดี๋ยวก็เสร็จนี่มันเหมือนทำอะไรนะ คุ้นๆ)
ดังนั้นสมัยก่อน คำสอนต่างๆ จึงต้องทำอย่างไรให้จำได้ง่ายๆ ก็เลยต้องแปลงเป็นนิทานบ้าง เป็นคำกลอนบ้าง เพื่อให้ผู้รับฟังได้จดจำได้นานๆ
บ้านเมืองที่อยู่ในสถานการณ์ชิงความได้เปรียบทางความคิดทางการเมือง และการช่วงชิงประขาขนกันอย่างเข้มข้นขณะนี้ ในฐานะที่เราเป็นประชาฃนที่ต้องรับผลกระทบไม่มากก็น้อยคนหนึ่ง จึงต้องติดตามข่าวสารบ้านเมืองพอสมควร เพื่อจะได้ปรับตัวปรับชีวิต ให้สามารถอยู่ได้ในบ้านเมืองนี้ตามอัตภาพของตน
วันนี้ (7 พ.ย. 2556) ได้อ่านคอลัมน์ของคุณเปลวสีเงิน จากหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ ซึ่งเขียนถึงสถานการณ์ทางการเมืองที่เป็นอยู่เวลานี้ และได้ยกสุภาษิตขึ้นมาประกอบบทความสองบท สุภาษิตสองบทนี้ ผมเคยได้ยินมาแล้ว แต่ก็จำได้ไม่ครบถ้วน วันนี้ได้มาอ่านเต็มๆ จึงอยากจะบันทึกไว้ เผื่อว่าอยากจะใช้เมื่อใดจะได้มาค้นหาดูได้
สุภาษิตบทหลัง เป็นเรื่องของการศึกการสงคราม การรบทัพจับศึก เราจะเห็นได้ว่าในประวัติศาสตร์ที่เราอ่านๆกัน เมื่อมีการศึกเกิดขึ้น ผู้ที่ชนะก็มักจะจับขุนศึกขุนทหารฝ่ายตรงข้ามมาฆ่าเสียให้สิ้น มิฉะนั้นแล้วบุคคลที่เป็นแม่ทัพหรือขุนพลนั้นอาจรวบรวมสมัครพรรคพวกกลับมาทำร้ายเอาก็ได้ สุภาษิตบทนี้หากจะนำมาใช้ในระบอบประชาธิปไตย ก็คงต้องปรับอย่างไรให้มีกฎหมายรองรับ (คงต้องเอาอย่างสภาเสียงข้างมากของประเทศสารขัณฑ์ ออกกฏหมายประหารชีวิตเสียเลย ซึ่งบิ๊กบังกลัวมาก) ดังนั้นอย่างเก่งก็คงเอาได้แค่เข้าไปอยู่ในคุก แล้วในคุกเดี๋ยวนี้ถ้ามีเงินมีอิทธิพลเสียอย่าง ก็สามารถซื้อไอโฟนโทรศัพท์สั่งงานจากในคุกได้สบายๆ อย่างเช่นเจ้าพ่อขายยาเขาทำกัน เดี๋ยวนี้ใครก็ชักจะอยากอยู่ในคุก ขนาดเจ้าพ่อรายใหญ่ยังสั่งให้ลูกน้องแจ้งจับตัวเองเพื่อจะเข้าคุกเลย (ไม่รู้ตอนนี้นอนอยู่บ้านหรือเปล่า)
ไม่แน่ เผลอๆในอนาคตอาจมีการแต่งตั้งรัฐมนตรีจากในคุกก็ย่อมได้ ใครจะรู้
ครับ..นั่งดูข่าวสารทางทีวี (ดาวเทียม) แล้วก็เครียด มาเปิดเฟซบุ๊คนั่งไลค์นั่งเม้นท์ก็เครียดอีก มานั่งเขียนบล็อกนี่ก็ดีขึ้นมาหน่อย หวังว่าคงไม่ถือกันนะครับ ขอบ่นคลายเครียดเสียหน่อย
สวัสดีวันใหม่ครับ (เลยเที่ยงคืนมาแล้ว)
มาดูภาพเจ้าหนูน่ารักคลายเครียดกันดีกว่า
ขอขอบคุณเจ้าหนูในภาพ และเจ้าของภาพด้วยครับ
ส่วนที่ใส่เสื้อแดงเนี่ย ไม่เกี่ยวใครทั้งนั้นนะครับ
"หนูขอยิ้มให้คุณลุงคุณปู่คุณป้าคุณย่าคุณตาคุณยาย
ทุกคนมีความสุขนะคร้าาาาบบบ"
*************
.jpg)
No Response to "สุภาษิต"
แสดงความคิดเห็น