โรค ภัย ไขั เจ็บ
.
มนุษย์เราก็เหมือนเครื่องจักร เมื่อใช้ไปนานๆเข้ามันก็ต้องสึกหรอ ชำรุดทรุดโทรมไปตามอายุการใช้งาน เครื่องจักรก็มีอายุการใช้งาน  เครื่องจักรชนิดเดียวกัน อาจมีอายุการใช้งานไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับวัสดุและหรือคุณภาพการสร้างการประดิษฐิ์  มนุษย์ก็เช่นเดียวกัน  การมีอายุสั้นยาว ขึ้นอยู่กับเผ่าพันธุ์ เชื้อสาย ทำเลถิ่นที่อยู่อาศัย อารการกินเป็นต้น  แม้แต่เผ่าพันธ์ุเดียวกัน ก็ยังขึ้นอยู่กับกรรมพันธุ์ของบรรพบุรุษ คือปู่ย่าตายายสูงๆขึ้นไป
.
มนุษย์ที่เกิดพร้อมๆกัน อายุเท่ากัน จึงไม่จำเป็นที่จะต้องเจ็บป่วยพร้อมกัน หรือต้องตายในเวลาเดียวกัน  คน้กิดทีหลังอาจจะตายก่อนก็ได้
.
นอกจากจะตายตามธรรมชาติ  มนุษย์ยังมีโอกาสตายได้อีกในหลายรูปแบบ เช่นตายจากภัยธรรมชาติ  ตายจากสงคราม ตายจากการฆาตกรรม ตายจากอุบัติเหตุ ฯลฯ หลายๆการตายเป็นออปชั่นที่มนุษย์ไม่อยากได้
.
การตายที่ทำให้มนุษย์ต้องเจ็บป่วดทรมาน  สร้างความทุกข์ให้กับตนเองและญาติพี่น้องคนใกล้ชิดเป็นอย่างยิ่ง คือการตายจากการเจ็บไข้ได้ป่วยและตวามชรา  การตายประเภทนี้ มักจะไม่ตายง่ายๆ มันจะทรมานด้วยการช่วยเหลือตัวเองไม่ได้  ต้องมีบุคคลในครอบครัวมาช่วยดูแล  ต้องเสียเงินค่ารักษาพยาบาล และต้องเสียงานสำหรับผู้มาดูแล  การเจ็บป่วยประเภทนี้ ถือเป็นการสูญเสียทางเศรษฐกิจเป็นอย่างมาก
.
เมื่อเด็กตอนเราเป็นนักเรียน สมัยนั้นเราจะรู้จักเพียงโรคอีสุกอีใส โรคอหิวาห์ โรคฝีดาษหรือ โรคไข้ทรพิษ โรคมาเลเรีย (เรามักจะเรียกผิดเป็นมาเลเซีย) และวรรณโรค  ซึ่งเด็กในยุคนั้น ในปีหนึ่งๆ ก็จะมีเรื่องคื่นเต้นและน่ากลัว ที่บางคนถึงขนาดไม่ยอมไปโรงเรียน  ก็คือวันที่โรงเรียนนัดฉีดวัคซีน หริอนัดปลูกฝี เพื่อป้องกันโรคชนิดต่างๆนั่นเอง  ปัจจุบันไม่ทราบว่ายังมีการฉีดกันหรือเปล่า เพราะว่าบางโรคดูเหมือนจะหายเงียบไปแล้ว
.
ผมเริ่มมาสนใจวัคซีนอีกทีก็ตอนมีอายุหลังเกษียณแล้วนี่แหละ  ซึ่งระยะหลังนี่เริ่มมีโรคแปลกๆเกิดขึ้น  ส่วนใหญ่ก็เป็นโรคเกี่ยวกับทางเดินหายใจ นอกจากโรคหวัดใหญ่ที่คนแก่มักจะเป็นง่ายและเป็นบ่อย  จากการแนะนำของคนรอบๆตัวและตามสื่อต่างๆ แนะนำให้ประชาชนไปฉีดวัคซีนป้องกันโรคกัน โดยเฉพาะผู้สูงอายุ ซึ่งจะติดโรคง่าย และถ้าติดแล้วอาการจะหนักกว่าวัยอื่น  ผมก็ไปฉีดมาบ้างตามโอกาส ก็ได้ทราบว่าเชื้อหวัดนี่มันมีเป็นสิบๆสายพันธุ์  ค่ายาฉีดก็จึงมีราคาตามจำนวนสายพันธุ์ ถ้าคุ้มครองหลายสายพันธุ์ ราคาก็จะเพิ่มตามจำนวนสายพันธุ์ เราก็เอาแค่สายพันธุ์ฮิตๆไม่กี่สายพันธุ์ จะได้เสียตังค์น้อยหน่อย
.
เงียบมานาน  จู่ๆก็มีข่าวเปรี้ยงปร้างออกมา ว่ามีไวรัสตัวใหม่เวอร์ชั่นใหม่ (หยั่งกะสตีฟ จ็อบ เปิดตัวไอโฟนแน่ะ) ไวรัสตัวนี้เริ่มพบที่เมืองอู่ฮ้่นในประเทศจีน มีคนเป็นโรคนี้กันมาก ยังไม่มียารักษา และส่วนใหญ่ของผู้เสียชีวิต อยู่ในกลุ่มของผู้สูงอายุ  รายละเอียดคงรู้กันทั่วไปกันแล้ว
.
ในช่วงชีวิตที่ผ่านมาจนถึงวัยนี้ ก็ผ่านอะไรๆต่างๆมาพอสมควร ทั้งอุบัติเหตุทั้งโรคภัยไข้เจ็บ จนมาอยู่ในจุดที่เหมือน "ไม้ใกล้ฝั่ง" จะโดนน้ำเซาะโค่นลงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
.
เมื่อวัยสูงขึ้น กำลังวังชามันก็ถดถอย ภูมิต้านทานโรคต่างๆก็น้อยลงสู้กับเชื้อโรคไม่ค่อยไหว มีเชื้ออะไรเข้ามามันก็จะล่อคนแก่ก่อน  ชีวิตคนแก่ นอกจากจะเดินถนนหนทางด้วยความลำบาก ระวังคนจี้ปล้น ระวังไปขัดตาวัยรุ่นเมาเหล้าเมายาเข้าเดี๋ยวมันจะตื้บเอา  ตอนนี้ก็ต้องมาระวังเจ้าโคโรน่าตัวแสบนี่อีก
.
วิธีที่เหมาะสมที่สุด น่าจะอยู่แต่ในบ้าน ไม่ต้องไปไหนมันหละ
.
.
23 ก.พ.2563

ขอบคุณภาพจากคอมพิวเตอร์