ผมว่า.. คนที่เกษียณกลัวสิ่งหลักๆอยู่สองอย่าง อ้นนี้ได้กับตัวผมเอง อย่างแรกกลัวไม่มีกิน สำหรับคนที่มีเงินเก็บเงินออมไม่มากนัก กลัวเงินจะหมดเสียก่อนที่ยังมีชีวิตอยู่ อีกอย่างก็คือกลัวเหงา ลองคิดดูว่าจากที่เราไปทำงานทุกวัน เจอผู้คนมากมายในที่ทำงาน และยังมีวันที่เพื่อนร่วมงานมีงานส่วนตัวต่างๆที่เราไปร่วมงาน แล้วจู่ๆอยู่มาวันหนึ่ง เช้าวันหนึ่งเราตื่นขี้นมา ไม่ต้องแต่งตัวไปทำงาน นั่งจิบกาแฟอยู่หน้าจอทีวีอย่างเดียวดาย

.

ฃีวิตเช่นนี้ ท่านจะพบกับมันในวันที่ท่านเกษียณ...  หลังจากนั้นแต่ละท่านก็จะมีวิธีจัดการกับชีวิตของตนเอง เพื่อให้ชีวิตของเราเละคนในครอบครัวมีชีวิตอยู่อย่างราบรื่นมีความสุขตามอัตภาพ

.

ผู้ที่โชคดีในบั้นปลายของชีวิต คือผู้ที่มีครอบครัวที่ดี ลูกหลานไม่มีปัญหา และถ้าจะมี "เพื่อนรัก" สักสี่ซ้าห้าคนหรือจะสักคนสองคนที่รักกันจริงไว้พูดคุยไต่ถามทุกข์สุขกัน พบปะกันบ้างเพื่อคลายเหงาในระยะแรกๆก็จะดีมาก 

.

ขอให้ทุกท่านโชคดีมีความสุขในวัยเกษียณทุกท่านครับ

.

28 กันยายน 2567