วันอำลา

วันนี้ คงเป็นวันสุดท้ายของท่านที่ทำงานอยู่ในองค์กรต่างๆ เนื่องจากเป็นวันเกษียณอายุของท่านที่มีอายุครบ 60 ปีก่อนวันนี้ ก๊คงจะอำลาร่ำลาพรรคพวกเพื่อนผูงกันเรียบร้อยไปแล้วตามอัตภาพของแต่ละท่าน

.

ต่อจากวันนี้ไป ท่านจะพบกับความเปลียนแปลงในชีวิตประจำวันของท่าน ซึ่งจะแตกต่างกันไปตามฐานะและชีวิตความเป็นอยู่ บางคนอาจจะโล่งสบายใจ... ต่อไปนี้เราจะได้พักผ่อนเสียที หลังจากต้องทำงานมานาน บางคนอาจจะดีใจ ได้มีเวลาทำสวนปลูกต้นไม้ตามที่เราชอบเสียที บางคนที่ฐานะยังไม่มั่นคง และยังมีลูกหลานต้องดูแล ก็คงต้องเล็งหาอาชีพอื่นเพื่อเป็นรายได้เพิ่ม เพื่อมาจุนเจือครอบครัวต่อไป นอกจากว่าท่านเป็นข้าราชการที่มีบำนาญ... แต่ละคนก้คงดำเนินชชีวิตกันต่อไป

.

สำหรับผม เป็นคนชอบอ่านหนังสือ ก่อนหน้านั้นมีงานหนังสือทีไรก็จะหิ้วมาเยอะแยะ เดินห้างก็ต้องแวะร้านหนังสือ (เดี๋ยวนี้ไม่รู้ยังมีอยู่หรือเปล่า) ไม่มีเวลาอ่านหรอก ได้แต่อ่านผ่านคร่าวๆพอรู้เนื้อหา เก็บไว้เต็มตู้ ตั้งใจว่า จะไว้อ่านตอนเกษีบณก็แล้วกัน แต่ต้องผิดหวังว่าหลังเกษียณ สายตาเริ่มมีอาการผิดปรกติ เมื่อไปตรวจดูจึงรู้ว่าจอประสาทตาเสื่อม โดยเฉพาะตรงจุดโฟกัส แล้วมันจะลามขยายตัวออกไปเรื่อย จึงอ่านหนังสือเล่มแทบไม่ได้เลย ตอนนี้ก็ดูได้เฉพาะในจอคอมพิวเตอร์ โดยจอทีวีขนาดใหญ่แทนจอมอนิเตอร์ต่อเข้ากับคอมพิวเตอร์โดยตรงเลย ก็พอแก้ขัดไปได้ตอนแรกก็เครียดอยู่เหมือนกัน แต่พยายามทำใจ สังขารคนเราไม่เหมือนกัน อวัยวะแต่ละส่วนแต่ละคนมันเสื่อมโทรมไม่เท่าก้น

.

เล่าเรื่องส่วนตัวมาเสียยาวต้องขออภัยด้วยครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมอยากจะโยงมายังผู้ที่ยังมีสายตาดีๆอยู่ และมีใจรักในการอ่านหนังสือ ท่านจะลดการดูทีวี  ซึ่งมีแต่ข่าวเครียดๆ มาอ่านหนังสือกันดีกว่า โดยเฉพาะผู้สูงอายุ เค้าว่าชอบคุยแต่เรื่องความหลัง ผมจึงขอแนะนำให้ไปหาหนังสือ "พล นิกร กิมหงวน" โดย "ป.อินทรปาลิต" มาอ่าน นอกจากจะสนุกสนานกับมุขตลกรุ่นพ่อแล้ว ยังได้รู้ถึงบรรยากาศ ชีวิตความเป็นอยู่ เหตุการณ์บ้านเมืองในยุคสม้ยนั้นเป็นอย่างดี ยิ่งกว่าประวัติศาสตร์ ผมยังอยากอ่านอีกเลย ไม่ทราบมีใครอ่าลง podcash หรือไม่

30 กันยายน 2567