เพื่อนใหม่

วันอาทิตย์, สิงหาคม 19, 2555 พิศดาร ทวีโภค

"เพื่อนใหม่"

          เมื่อผมเกษียณ(ก่อนกำหนด)มาใหม่ๆ ก็ได้หาซื้อหนังสือคำแนะนำการใช้ชีวิตหลังเกษียณมาหลายเล่ม มีทั้งการทำงานพิเศษหรืองานอดิเรกหลังเกษียณ การบริหารทางการเงิน การรักษาสุขภาพผู้สูงอายุ ฯลฯ รวมทั้งหนังสือเล่มนี้คือ "แสนสุข หลังเกษียณ" ซึ่งมีหัวข้อแนะนำการใช้ชีวิตหลังเกษียณที่เป็นแง่คิดที่เป็นประโยชน์เป็นจำนวนมาก

        ในคำแนะนำต่างๆเหล่านั้น มีอยู่ข้อหนึ่งแนะนำว่า..."อย่าอยู่อย่างเดียวดาย...ไม่มีอะไรเศร้ามากกว่าการใช้ชีวิตอยู่อย่างเดียวดาย อย่างน้อยที่สุดก็ควรมีเพื่อนสักคนหนึ่งเพื่อจะได้พูดคุยกัน และก็ควรสร้างเพื่อนใหม่ให้เพิ่มขึ้น"

        "เป็นเรื่องน่าเศร้า ที่เมื่อคุณเกษียณอายุแล้วต้องอยู่อย่างเดียวดาย คุณอาจรู้สึกว่าคุณยังมีเพื่อนอยู่เป็นจำนวนมาก และยังมีชีวิตทางสังคมเช่นเดิม แต่มันก็ไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไป"

        สองประโยคข้างบนคือคำแนะนำของหนังสือเล่มนี้ และก็ไม่ได้แนะนำว่าทำไมถึงต้องหาเพื่อนใหม่ ก็ในเมื่อเราก็ยังมีเพื่อนอีกเยอะแยะ

        แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานๆเข้าสักพัก เราจึงเห็นว่าคำแนะนำในหนังสือเล่มนี้ถูกต้องแล้วละครับ เพราะอะไรน่ะหรือ

        ก็เพราะเพื่อนที่เรามีอยู่ มีทั้งเพื่อนต่างวัยและเพื่อนที่อยู่ในวัยเดียวกัน ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนร่วมงาน เมื่อเรายังทำงานอยู่ โอกาสที่จะพบปะพูดคุยกันก็มีมาก เพราะเจอกันทุกวัน พอเราเกษียณหรือเพื่อนเราเกษียณ โอกาสที่จะเจอะเจอกันก็น้อยลง เพื่อนต่างวัยที่เป็นรุ่นน้อง เค้าก็ติดภาระหน้าที่การงานที่จะต้องดำเนินต่อไปเพื่อความก้าวหน้า โอกาสที่จะพบปะพูดคุยกันก็น้อยลงทุกที ส่วนเพื่อนที่อยู่ในวัยเดียวกันก็ปรับสภาพชีวิตประจำวันไปตามถนัดของแต่ละคน บางคนมีที่ดิน ก็ไปปลูกต้นไม้ใบหญ้า บางคนมีร้านค้าเล็กๆน้อยๆก็จะอยู่ช่วยดูแลไป บางคนมีหลานก็จะมีเวลาว่างช่วยดูแล ช่วยพาไปส่งโรงเรียน บางคนชอบเลี้ยงนกเลี้ยงปลา ก็จะถือโอกาสนี้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบเหล่านี้เป็นต้น

        ดังนั้นเพื่อนๆที่เรามีอยู่จึงห่างเหินไปด้วยประการฉะนี้แล

        ความเดียวดายจึงเข้ามาเยือนเรา ตามที่หนังสือเล่มนี้ว่าไว้และแนะนำให้เราหาเพื่อนใหม่ ผมจึงเริ่มเข้าใจ

        เพื่อนใหม่ที่ว่านี้ ก็คงไม่ต้องเป็นเพื่อนที่ลึกซึ้งอะไร อาจจะคบกันแบบเผินๆ เพียงเพื่อจะทักทายกันบางเวลา เช่นเพื่อนที่สวนสาธารณะที่เราไปออกกำลังกาย เพื่อนที่ร้านหนังสือ เพื่อนที่ชอบงานอดิเรกเหมือนๆกัน หรือเพื่อนบ้านที่สมัยยังทำงานอยู่ไม่เคยได้เห็นหน้ากันเลย ก็อาจจะมาเห็นกันตอนเกษียณนี่แหละ ด้วยเหตุนี้ในต่างประเทศเขาจึงจัดให้มีม้านั่งตามสวนสาธารณ ที่สาธารณะ ตามห้าง เพื่อให้คนแก่ไปนั่ง คอยเซเฮลโหล หรือมอนิ่งๆกับผู้คนที่เดินผ่านไปมา(แต่ห้างไทยงกม้านั่ง ไม่คอยจะมี หรือมีก็จะมียามหรือแม่บ้านมานั่งเสียเอง)

        เกษียณปีนี้ ผมก็ขอแนะนำน้องใหม่ตามนี้ก็แล้วกัน ใครจะถนัดอย่างไรก็ลองดู สำหรับผมที่ดินไม่มีที่จะไปปลูกต้นไม้ใบหญ้ากะเขา ธุรกิจอะไรก็ไม่มี งานพิเศษไม่มี มีหลานอยู่คนเดียวก็อยู่ต่างประเทศ ปีหนึ่งก็มาเยี่ยมกันครั้งนึง งานถนัดของผมก็คืออ่านหนังสือ เมื่ออ่านมากๆก็เก็บไว้ไม่ไหวก็ต้องเอามาเขียน เขียนดีก็ดีไป เขียนไม่ถูกใจใครบางคนก็ถูกด่า บางที่การมีเพื่อนเยอะๆมันก็ไม่ใช่จะดีนัก ถ้ามีทางเชิงปริมาณ ไม่ใช่เชิงคุณภาพ มาถึงวันนี้ก็ชักไม่อยากจะมีเพื่อนเยอะๆแล้ว เพราะสมัยนี้ไม่จำเป็นที่จะต้องมีเพื่อนเป็นมนุษย์ก็ได้ คุยกับคอมพิวเตอร์ คุยกับเฟซบุ๊ค คุยฝ่ายเดียวสบายใจ ใครเขียนอะไรที่เราไม่ชอบก็ไม่ต้องไปอ่านมัน วันๆก็ทักทายเพื่อนใหม่เท่าที่มีโอกาสพบกันตามมารยาทตามสถานที่ที่เราไป บางทีการอยู่อย่างเดียวดายห่างจากเพื่อนที่เป็นมนุษย์เสียบ้างอาจจะมีความสุขกว่าก็ได้ นี่พูดถึงผู้เกษียณแล้วนะ คนที่ยังทำงานอยู่คงทำอย่างนี้ไมได้

         เคยมีคำพูดที่ว่า " มีเพื่อนร้อยคนก็น้อยไป มีศัตรูคนเดียวก็มากไป" ตอนนี้อยากจะเปลี่ยนเป็น "มีเพื่อนที่รู้ใจสักคนได้ไหม และขออย่าได้มีศัตรูเลย"

        บางทีเราอาจไม่รู้ว่าเพื่อนที่รู้ใจเราจริงๆแล้ว นอนอยู่ข้างๆเรามาตลอด แต่เราอาจละเลยมองไม่เห็น เปรียบเหมือนคำพูดที่ว่า "ใกล้เกลือ กินด่าง" กว่าจะเห็นคุณค่าของเกลือก็หง่อมพอดี ดีนะที่เป็น "เกลือ" เลยไม่เน่า...

สุดท้ายมีรูปมาฝาก

ขอขอบคุณเจ้าของภาพนี้ด้วยครับ (ไม่ทราบชื่อ)

**************

เรียนเพื่อนๆผู้เกษียณ

เนื่องจากผมได้รับการติดต่อจากท่านที่เข้ามาโพสท์หาเพื่อน และได้ให้ที่ติดต่อไว้ มีความประสงค์จะลบข้อความดังกล่าว แต่ไม่สามารถลบด้วยตนเองได้ จึงได้ติดต่อมาที่ผมเพื่อให้ผมช่วยลบให้ ที่ผ่านมาก็มีอยู่หลายราย ผมจึงคิดว่า เมื่อเวลาผ่านไป บางท่านอาจจะไม่มีความประสงค์ดังกล่าวแล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนจากผู้ติดต่อ ผมจึงคิดว่าผมจะขออนุญาตลบข้อความที่โพสท์ก่อนปี 2562 ที่ระบุที่ติดต่อไว้ออกให้หมด ยกเว้นโพสท์ที่แสดงเฉพาะความคิดเห็นที่ยังคงอยู่ และต่อไปนี้ผมก็จะไล่ลบไปเรื่อยจนถึงวันที่ 10 ตุลาคม 2562 หลังจากวันนี้แล้วท่านที่มีความประสงค์ที่จะโพสท์ที่ติดต่อของท่าน ขอโปรดได้ใช้วิจารณาญาญของท่านให้ดี เพราะการให้ชื่อให้ที่ติดต่อของท่านในที่สาธาณะ อาจจะมีผู้ไม่ประสงค์ดี ทำให้ท่านเดือดร้อนรำคาญได้ สำหรับท่านที่ถูกผมลบข้อความไป หากยังมีความประสงค์จะคงชื่อไว้ ขอให้ท่านโพสท์ใหม่หลังจากวันที่ 10 ตุลาคนนี้

สำหรับท่านที่ต้องการแสดงความคิดเห็นใดๆ ก็สามารถกระทำได้เหมือนเดิม

ผมคงจะต้องเขึยนเรื่อง "เพื่อน" อีกครั้ง หลังจากที่ได้อ่านทรรศนะต่างๆของเพื่อนที่นี่แล้ว

ขอให้ทุกท่านโชคดี สุขภาพแข็งแรงนะครับ...

7 ตุลาคม 2562

*********

ท่านที่ต้องการลบเบอร์โทรศัพท์ที่ท่านโพสท์ไว้เพื่อการติดต่อ

แล้วลบเองไม่ได้ โปรดแจ้งรายละเอียดไปทีอีเมล์ bhisdarl@gmail.com

(แจ้งวันที่โพสท์ - หมายเลขโทรศัพท์ - ชื่อผู้แจ้ง )

และโปรดแจ้งโพสท์ที่ไม่สุภาพ เจตนาในทางไม่ดี

******

เรียนท่านที่ต้องการมีเพื่อนโดยการให้ข้อมูลในการคติดต่อ หากท่านไม่แน่ใจ ท่านยังไม่ควรให้เบอร์โทรฯไว้ เพราะการให้เบอร์โทรฯ ถ้าเจอคนไม่สุภาพ ท่านอาจถูกรบกวนโดยหลีกเลี่ยงได้ยาก ท่านควรติดต่อโดยวิธีอื่นก่อน หากมั่นใจที่จะคบกันแล้วค่อยให้เบอร์ภายหลัง หากมีคำแนะนำใดๆ เชิญพูดคุยกันได้ครับ

********

515 Response to เพื่อนใหม่

«เก่าที่สุด ‹เก่ากว่า 1 – 200 จาก 515 ใหม่กว่า› ใหม่ที่สุด»

ทิพรส

30 ธันวาคม 2557 เวลา 12:54

ดูท่านเป็นผู้มีความรู้มาก
น่าพูดคุยด้วย

ชุมชนคนเกษียณ

เพื่อนใหม่

515 Response to เพื่อนใหม่

แสดงความคิดเห็น

รายการบล็อกของฉัน

ยินดีต้อนรับ

Blog Archive

ผู้ติดตาม

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

ค้นหาบล็อกนี้

หน้าเว็บ

เกี่ยวกับฉัน

บทความที่ได้รับความนิยม