ทรงพระเจริญ



ขอจงทรงพระเจริญ


********

ทำดี ต้องขอบคุณ



ทำดี ต้องขอบคุณ


           หลังจากที่ได้ติติง ประกาศการใช้เอกสารประกอบการยื่นเรื่องขอรับความช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยสำหรับสมาชิกที่เกษียณอายุแล้วจากสหกรณ์ออมทรัพย์ สอฟ. โดยต้องมีเอกสารรับรองจากทางราชการมาประกอบด้วยแล้ว ซึ่งเป็นการเพิ่มภาระยุ่งยากเพิ่มขึ้นสำหรับผู้เกษียณโดยไม่จำเป็นเท่าที่ควร

          เป็นที่น่ายินดีว่า คณะกรรมการ สอฟ. ได้นำปัญหานี้เข้าพิจารณาและได้มีมติยกเลิกประกาศฉบับเดิม และออกประกาศที่ 14/2554 เรื่องการช่วยเหลือสมาชิกสหกรณ์ที่ประสบอุทกภัย ลงวันที่ 30 พฤศจิกายน 2554 มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม 2554 (ดูได้ที่ http://www.meacoop.com/ )

          ในประกาศฉบับใหม่นี้ไม่มีข้อกำหนดให้ต้องแสดงเอกสารรับรองจากทางราชการ สำหรับสมาชิกผู้เกษียณอีกต่อไป  ดังนั้นจึงขอแจ้งมายังผู้เกษียณทุกท่านที่ประสบอุทกภัย และต้องการยื่นเรื่องขอรับเงินช่ายเหลือผู้ประสบอุทกภัยจาก สอฟ. ให้เตรียมสำเนาเอกสารคือ 1) บัตรประชาชน 2) ทะเบียนบ้านที่ถูกน้ำท่วม-ทะเบียนบ้านที่มีชื่อท่าน 3) รูปถ่ายบ้านที่ถูกน้ำท่วม (ถ้าถ่ายให้เห็นเลขที่บ้านที่ตรงกับทะเบียนบ้านได้ก็ดีจะได้ไม่มีปัญหาในการยืนยันเลขบ้านเวลายื่นเรื่อง) ก็คงมีเท่านี้แหละครับ หรือจะไปอ่านประกาศในเว็ปสหกรณ์ดูอีกทีก็ได้ เพื่อให้แน่ใจ

          และที่เป็นที่น่ายินดี และต้องขอชม คือความรวดเร็วในการจ่ายเงิน เพราะสหกรณ์ฯสามารถจ่ายเงินให้ในวันที่ยื่นเรื่องได้เลย "ยื่นเช้า สายได้" "ยื่นสาย ได้บ่าย"  แต่ผู้มายื่นตอนบ่ายๆ(แก่ๆ)คงจะต้องไปรับวันต่อไปละมังครับ  ส่วนตัวผมไปยื่นเอาประมาณบ่ายโมงกว่านิดๆ ก็ได้รับเอาประมาณใกล้ๆสี่โมงเย็น ซึ่งเวลานั้นก็ยังเห็นมีคนรอกันอยู่อีกกลุ่มใหญ่ เจ้าหน้าที่ก็ยังเห็นทำงานกันอยู่ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเขาจ่ายถึงกี่โมง เห็นเจ้าหน้าที่ดูเหนื่อยๆเลยไม่กล้าถาม

          ก็ต้องขอชมละครับ ตอนเตรียมตัวไปยื่นเรื่อง ก็ยังนึกในใจอยู่เลยว่าแล้วเมื่อไหร่จะได้เงินนะ  แต่พอยื่นเรื่องตรวจสอบเอกสารเสร็จก็ได้รับบัตรคิว บอกให้ไปรอรับเงินข้างล่าง ยังงงเลย...

          ก็ดีใจ และขอขอบคุณ สอฟ.ครับ  สำหรับผู้เกษียณนั้นการออกจากบ้านแต่ละครั้ง ดูเเหมือนมันยุ่งยาก ทั้งการกะเวลาที่การจราจรไม่ติดขัด และถ้าไม่ได้ใช้รถส่วนตัว การใช้รถสาธารณะก็ไม่ค่อยคล่อง และค่ารถต่อไปต่อมาแต่ละครั้งก็หลายตังค์อยู่(ก็ไม่มีเงินเดือนแล้วนี่ครับ) ดังนั้นการยื่นเรื่อง-รับเงินในวันเดียวจบ จึงเป็นการอำนวยความสะดวกได้เป็นอย่างดี ทำให้ผู้เกษียณประหยัดทั้งค่าเดินทาง ประหยัดเวลา ประหยัดแรงงาน

          ก็ขอขอบคุณในความรวดเร็วในการบริการครั้งนี้  แต่ความรวดเร็วมิได้เป็นเหตุผลในการละเลยการตรวจสอบความถูกต้อง การป้องกันการทุจริตที่อาจมีการพลาดพลั้งไม่ว่าจะโดยเหตุใดหรือผู้ใดก็แล้วแต่ที่อาจเกิดขึ้น(ไม่ได้เจตนาจะกล่าวถึงผู้ใด แต่เป็นหลักการในการบริหารองค์กรหรือ "การตรวจสอบภายในองค์กร") จึงหวังว่าคณะกรรมการคงมีมาตรการตรวจสอบ เพื่อไม่ให้ผลประโยชน์ส่วนรวมต้องเสียหาย  และหวังว่าคณะกรรมการ สอฟ.คงจะมีการพัฒนางานบริการ,สวัสดิการ และด้านอื่นๆที่เป็นประโยชน์ต่อมวลสมาชิกต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง สิ่งต่างๆที่ล้าสมัยก็ควรพิจารณาแก้ไขปรับปรุงให้เหมาะสมกับปัจจุบันเสีย




ภาพจาก facebook "ชุมชนคนใจดี บ้านสายรุ้ง" ...ขอขอบคุณเจ้าของภาพครับ

เออ...เพื่อน...น้ำลดแล้ว  เราจะได้ออกไปวิ่งเล่นกันเหมือนเดิมนะ



***********

ชวนฟังเพลง

มาฟังเพลงกันดีกว่า




*************


ข้างบนนี้เป็นประกาศเชิญชวนของคุณพันธุ์ศักดิ์ พูลเรือง เพื่อนรุ่นน้อง

อดีตพนักงานการไฟฟ้านครหลวงเหมือนกัน
(เป็นสมาชิกคงสภาพ สอฟ.ด้วย)

 ที่ได้ขอเกษียณก่อนกำหนด ไปจัดรายการเพลงที่ใจรัก
(ไม่รู้ใช่หรือเปล่า-ผมเดาเอาเอง)

โดยมีเพื่อนร่วมจัดรายการด้วยคือคุณไพรัช พันธุมวงศ์


ท่านที่ชอบขับขี่จักรยาน การออกกำลังกาย การท่องเที่ยว ผจญภัย

และชอบฟังเพลง

ก็ขอเชิญเปิดวิทยุฟังได้ตามรายละเอียดข้างบนนะครับ

(ประเภทชอบเสี่ยงภัยโดยไม่ชอบขี่จักรยาน แต่ชอบขี่อย่างอื่นที่สนุกกว่าขี่จักรยาน 
เช่นขี่มอเตอร์ไซค์ จะฟังด้วยได้มั๊ยครับ?)



และก็ยังฟังทาง คอมพิวเตอร์ได้อีกแน่ะ

จะขอเพลงหรือแสดงความคิดเห็นใดๆ โทรไปได้เลยครับ

หรือจะคุยกันทาง Facebook ก็ได้ครับ "อีทีโอ จักรยานเพื่อสุขภาพ"


สำหรับคน "สุขภาพไม่ค่อยดี" อย่างผม

ก็ต้องฟังเสียหน่อย เผื่อว่าสุขภาพจะดีขึ้นบ้าง



นี่เป็นอีกช่องทางหนึ่งที่เพื่อนๆจะได้ร่วมกิจกรรม(ฟังเพลง)ร่วมกันครับ


ขอให้ทุกท่านฝันดีหลังจากน้ำแห้งแล้ว

และขอเป็นกำลังใจ เอาใจช่วยสำหรับท่านที่ยังต้องทนทุกข์อยู่กับน้ำ

ขอให้น้ำลดไวๆนะครับ


************

เก็บมาฝาก


เก็บมาฝาก




ภาพ :  by ชาวจรัญร่วมใจ สู้ภัยน้ำท่วม
จาก facebook คุณ Niwate Sri

จะไปไหนคร้าบบบ.... ผมจะไปส่ง

(สุนัขก็มีจิตอาสานะครับ)




ภาพ : by ชมรมคนชอบฟัง สถานีวิทยุจราจร
จาก Facebook คุณ Niwate Sri


ขอเชิญผู้เเกษียณเที่ยวฟรีครับ ไม่ต้องเสียค่าโดยสาร

ไม่ต้องมัดจำล่วงหน้า

ไม่ต้องผ่อนส่ง

"นำเที่ยว(เดียว)" แต่ไม่ "นำกลับ" นะครับ

ต้องกลับเอง (ขากลับกลัวตกราง)

**** โปรดจองด่วน ก่อนน้ำลด ****





The Best Things in Life are Free
By : Best Quotes (Facebook คุณ Niwate Sri)

ชีวิตเรา ไม่มีอะไรมาก

ถ้ามีตามสิ่งที่มีในภาพข้างบนนี้ ก็มีความสุขแล้ว

ทุกอย่าง ไม่ต้องเสียตังค์เลย...ได้มาฟรีๆ






ภาพนี้ ก็อปไว้แล้วจำไม่ได้อีกนั่นแหละ ต้องขออภัยเจ้าของภาพด้วยครับ



เกษียณแล้วไม่มี เบนลี่ เบนเล่ขี่กะเขา

ก็ต้องเล่นอย่างนี้แหละครับ สะเทินน้ำสะเทินบกดีนักแล

น้ำมันก็ไม่ต้องใช้  แต่ตอนนี้หญ้าหายากหน่อยเพราะน้ำมันท่วม



*********

นำมาฝากกันดูเล่นๆคลายเครียดยามรอน้ำลด
หรือรอล้างบ้าน
หรือรอรับเงินช่วยเหลือ..
ฯลฯ

ขอขอบคุณท่านเจ้าของภาพและท่านที่นำมาเผยแพร่ด้วยนะครับ
และก็ขออนุญาตย้อนหลังด้วยนะครับ
เจตนาเพื่อคลายเครียด ไม่มีธุรกิจครับ
ขอบคุณคุณ Niwate Sri ที่มีภาพดีๆ(ให้อยากนำมาแบ่งปันผู้อื่น)เยอะ


**********

คำขอบคุณจากคนชรา








คำขอบคุณจากคนชรา (ผู้เกษียณฯ)





(ขออภ้ยเจ้าของภาพ จำไม่ได้ว่านำมาจากที่ใด) ได้ที่มาแล้วครับ จาก Facebook คุณ Niwate Sri นั่นเอง ขอขอบคุณครับ..
 
นี่ขนาดมีพระนำนะครับ ยังลำบากขนาดนี้


             หลังจากที่ได้ร้องเรียนไปยัง ประธานสหกรณ์ออมทรัพย์ฯ และฝากผ่าน Blog ไปยังประธานสหภาพฯ

         บ่ายวันนี้ (23 พ.ย.2544) ก็ได้รับทราบจากประธานชมรมผู้เกษียณฯ ชสอฟ. นายวิเชียร ปั้นศรี ว่าคณะกรรมการบริหารสหกรณ์ฯได้นำปัญหาในเรื่องการต้องแสดงเอกสารหนังสือรับรองว่าน้ำท่วมบ้านจริงจากทางราชการ โดยเขต หรือท้องถิ่นที่ผู้เกษียณที่บ้านถูกน้ำท่วมอาศัยอยู่มาแสดงพร้อมด้วยเอกสารอื่นๆที่สหกรณ์ฯกำหนดไว้ในประกาศฯ นำเข้าพิจารณาในที่ประชุมคณะกรรมการฯ

          ผลการประชุมมีการพิจารณาเป็นประการใดขณะนี้ยังไม่ทราบเป็นทางการ  แต่ประธานสหภาพฯ นายประจวบ คงเป็นสุข ได้แจ้งโดยวาจากับประธานชมรมผู้เกษียณ ชสอฟ. ว่าเอกสารที่กล่าวถึง "ไม่ต้องใช้แล้ว"

          ดังนั้น จึงขอแจ้งมายังผู้เกษียณทุกท่านที่จะยื่นหนังสือขอความช่วยเหลือจากสหกรณ์ฯในเรื่องน้ำท่วม ก็ไม่ต้องถ่อ(เรือ)ไปขอเอกสารใดๆจาก "ทางราชการ" อีกแล้ว และหากสมาชิกสหกรณ์ฯที่ยังไม่เกษียณท่านใดได้อ่านพบข้อความนี้ หากรู้จักผู้เกษียณท่านใด ก็ขอความกรุณาบอกต่อด้วย  เพื่อเป็นบุญกุศลแก่คนแก่ที่ทุกข์กับน้ำท่วมบ้าน แล้วยังต้องมาวิ่งไปวิ่งมาเสียค่ารถค่าเรือ(ค่าเรือจริงๆ)รวบรวมเอกสารอีก กว่าจะได้สักห้าพัน (หรือไม่เกินที่จ่ายจริง)

          ก็ต้องขอชมและขอบคุณประธานสหกรณ์ฯ ประธานสหภาพฯ และคณะกรรมการทุกท่านที่ร่วมพิจารณาในครั้งนี้ ทุกท่านได้ทำหน้าที่อย่างฉับไว สมกับเป็นคนรุ่นใหม่ มีวิสัยทัศน์ ที่สมาชิกส่วนใหญ่ได้เลือกสรรท่านเข้ามาดูแลองค์กร และดูแลทุกข์สุขของสมาชิก ไม่เหมือนกรรมการบ้าอำนาจบางคน(ที่ยอมย้ายข้างกลับไปกลับมาเพื่อให้อยู่ในตำแหน่ง)

          และต้องขอขอบคุณ ประธานชมรมผู้เกษียณฯ ชสอฟ.นายวิเชียร ปั้นศรี ที่ได้ติดตามข่าวสารประสานงานและแจ้งให้สมาชิกทราบ


         จบเรื่องของสหกรณ์ออมทรัพย์ กฟน.แล้วครับ

         ต่อไปนี้ ผมจะเล่าถึงเรื่องสหกรณ์ออมทรัพย์ของการประปานครหลวง กปน.บ้างครับ

         ได้คุยกับเพื่อนที่เป็นผู้บริหารคนหนึ่งที่รู้เรื่องเกี่ยวกับสหกรณ์ฯใน กปน.ดีพอสมควร ได้ข้อมูลมาดังนี้ครับ

         ....สหกรณ์ฯ กปน. กำหนดวงเงินช่วยเหลือสำหรับสมาชิกที่ประสบอุทกภัยไว้รายละ10,000.00 บาทครับ (ไม่ใช่ 5,000.00 บาทเช่นสหกรณ์เก่าแก่ ยิ่งใหญ่ อย่างสหกรณ์ กฟน.จ่าย) อันนี้กำหนดไว้นานแล้วด้วย ไม่ใช่เพิ่งมาใช้ในปีนี้....

        ....สหกรณ์ฯกปน.ใช้วิธีการบริการแบบที่โฆษณาบริษัทประกันภัย แห่งหนึ่งในทีวี  คือ "เคลมไว จ่ายไว" คือสหกรณ์จะจัดกรรมการไว้ประจำ เมื่อมีผู้มายื่นเรื่องมีเอกสารครบถ้วน กรรมการตรวจสอบเรียบร้อยอนุมัติฯ ใช้เวลาไม่กี่วัน ก็ทะยอยจ่ายไปเรื่อยๆ โดยไม่ให้ตกค้าง

          นี่แหละครับ ความก้าวหน้าของที่อื่นเขา หัดไปดูเขาบ้าง ไม่ใช่จะนั่งดูแต่ "ของเดิม" หากินกันทั้งชาติ มันง่ายดี ไม่ต้องคิด.....คิดได้แต่กูจะออกระเบียบให้มันยุ่งเข้าไว้ ไอ้เรื่องดีๆทันสมัยไม่ไปดูเขาบ้าง

         ก็มีแค่นี้แหละครับ บอกกล่าวกันให้รู้ไว้ อยากเป็นนักบริหาร มันต้อง "กว้าง- ไกล" ดูการพัฒนาความเปลี่ยนแปลงของโลกบ้าง อย่าติดยึดตนเอง อ้างของเดิมตลอด
        
         สำหรับจำนวนเงินที่สหกรณ์ฯ กฟน.จ่าย 5,000.00 บาท ซึ่งน้อยกว่าสหกรณ์ฯ กปน.นั้นหากท่านประธานสหภาพฯ ยื่นข้อเรียกร้องให้ กฟน.จ่าย 30,000.00 บาท สำหรับพนักงานที่ผู้ประสบอุทกภัยสำเร็จเสร็จแล้วประการใด   ถ้าจะกรุณาช่วยมายื่นข้อเรียกร้องให้สหกรณ์ฯกฟน.จ่ายเงินช่วยเหลือสมาชิกที่ประสบอุทกภัยให้เท่ากับสหกรณ์ฯของ กปน. หน่อยก็คงจะดีครับ รัฐวิสาหกิจเกรดเดียวกัน ก็ควรจะทำอะไรเหมือนๆกัน อนาคตต่อไปหากจะอ้างอะไรถึงรัฐวิสาหกิจอื่นจะได้ไม่ถูกหาว่า "สองมาตรฐาน"  ผมเห็นใจผู้เกษียณที่อยู่รอบนอกที่ถูกน้ำท่วมบ้านสูงเป็นเมตร ห้าพันบาทก็คงซื้อไม้กวาด แปรง ผงซักฟอก ยาฉีดยุงก็คงจะหมดแล้ว...เงินดาวเงินเดือน รายได้ประจำก็ไม่มีเหมือนเขาแล้ว....

          สำหรับผม ได้ 5,000.00 ก็คงจะพอแล้ว แค่นี้ก็เหนื่อยฉิบ...

         ก็ขอขอบคุณกรรมการทุกท่านที่พิจารณายกเว้นเอกสารนี้ด้วยความจริงใจครับ  สำหรับมาตรการการตรวจสอบการทุจริตนั้น คิดว่าคงไม่เกินความสามารถ ของกรรมการทุกท่าน.....

         ขอให้ฉับไวเช่นนี้ตลอดไปนะครับ.....

         เลือกตั้งคราใด คงไม่พลาด....


          ************


กด-ระเบียบ สำหรับน้ำท่วม (ใหม่)

กด-ระเบียบ
แด่คนชราที่บ้านถูกน้ำท่วม




 
          ตามที่ผมได้วิพากษ์วิจารณ์การทำงานของนายไพบูลย์ฯในการทำหน้าที่ประธานกรรมการพิจารณาความช่วยเหลือสมาชิกสหกรณ์ฯที่ประสบภัยถูกน้ำท่วม ในฐานะสมาชิกผู้ได้รับผลกระทบจากกฏระเบียบที่ตั้งไว้คนหนึ่ง  การแสดงความคิดเห็นนี้ก็เพื่อให้มีการปรับปรุงกฎระเบียบเพื่อความสะดวกแก่สมาชิก และเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมเอง มิได้อ้างองค์กรหรือสถาบันใดมากดดันใดๆทั้งสิ้น

         ต่อมาคณะกรรมการฯก็ได้มีการประชุมและมีการพิจารณาแก้ไขระเบียบเป็นไปตามที่ผมเสนอ และก็ทำได้ดีเสียด้วย ซึ่งผมก็ได้แสดงความชื่นชม ไว้ในบล็อกนี้แล้วเช่นกัน

         แต่ในช่วงเวลาที่จะมีการเลือกตั้งกรรมการสหกรณ์ในเวลาอันใกล้นี้ ซึ่งเป็นเวลาของมหกรรมโจมตีกันทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเปิดเวที แผ่นปลิว ใบปลิวเถื่อน จดหมาย ฯลฯ บทความที่ผมเขียนในบล็อกนี้ก็ถูกนำไปใช้ในรูปแบบหนึ่ง ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อบุคคลฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด ต่างไปจากเจตนาที่ผมตั้งใจไว้

         เพื่อไม่ให้เป็นเครื่องมือของผู้ใดผู้หนึ่ง และปัญหาที่เกิดขึ้นก็ได้รับการแก้ไขลุล่วงไปด้วยดีแล้ว ผมจึงได้ทำการลบบทความที่กล่าวนี้แล้ว และไม่ควรมีผู้ใดนำไปเผยแพร่หรือนำไปเป็นเครื่องมือโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หากผู้ใดนำไปเผยแพร่ถือว่าเป็นการนำไปใช้ประโยชน์ที่ไม่ถูกต้อง

         สุดท้าย ผมขอยืนยันว่าผมมีสิทธิ์ที่จะวิพากษ์วิจารณ์องค์กรตามสิทธิของสมาชิก และผมมีสิทธิที่จะแสดงความคิดเห็นใดๆที่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวตามระบอบประชาธิปไตย  และขอประกาศตัวว่าผมไม่เคยอยู่ในอาณัติของใครทั้งสิ้น ไม่เคยมี "ปลอกคอ" ไม่ว่าจะเป็นองค์กรไหน ไม่ว่าหนุ่มว่าแก่ ถ้าผมจะนับถือใคร ผมจะนับถือที่ "ความคิด" ไม่ใช่นับถือที่ "ความแก่" และอย่านำมาเป็นประเด็นกดดันองค์กรที่ผมเป็นกรรมการอยู่  การกระทำทุกอย่างผมเป็นผู้ตัดสินใจเองทั้งสิ้นโดย "ชมรมผู้เกษียณ ชสอฟ." ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง รวมทั้งประธานชมรมฯ นายวิเชียร ปั้นศรี ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องและไม่เคยมาก้าวก่ายความคิดเห็นของผมนอกห้องประชุม

          จึงขอเรียนมายังท่านที่อ่านบล็อกนี้ทุกท่าน เพื่อจะได้เข้าใจตัวตนของผมอย่างถูกต้อง...

         ขอบคุณครับที่อ่านจบ (โดยไม่ต้องเปิดเพลง "กรุณาฟังให้จบ" ของ แช่ม แช่มรัมย์)


      

         




                        
          

***********

คลายเครียด

คลายเครียด ยามน้ำท่วม





          ในห้วงแห่งเวลาที่ประเทศไทยค่อนประเทศ เจิ่งนองไปด้วยน้ำ หลายชีวิตหลายครอบครัวต้องทนลำบากกับการอยู่กับน้ำเน่า หลายครอบครัวต้องสูญเสียทรัพย์สินที่หามาด้วยความยากลำบาก เกษตรกรจำนวนมากต้องสูญเสียพืชผล ไร่สวนต้องล่มสลาย

         จากเหตุการณ์นี้ เราได้เห็นทั้งผู้มีน้ำใจ  ผู้ที่ต้องการรักษาประโยชน์ส่วนตน สันดานของนักการเมืองเลวๆบางคน การขับเคี่ยวชิงความได้เปรียบกันระหว่างพรรคการเมือง และนักการเมือง ฯลฯ

        สำหรับผู้เกษียณอย่างพวกเราๆ ก็คงมีโดนกันบ้าง แต่เรามิอาจติดต่อทราบ  ข่าวคราวกันได้  ก็หวังว่าพวกเราคงไม่โดนกันหนักมากนัก เพราะเงินดาวเงินเดือนก็ไม่มีกันแล้ว ซ่อมบ้านเรือน ของใช้ภายในบ้านก็คงต้องใช้ทุนเก่าไป  ทุนที่มีน้อยอยู่แล้วก็คงจะหมดเร็วขึ้น ที่บ้านผมก็โดน ก็ต้องซื้อถุงทรายซื้อปั๊มน้ำ ก็หมดไปเป็นหมื่น ก็ยังนับว่าน้อยกว่าคนอื่นมาก  ก็ขอเอาใจช่วยพี่ๆเพื่อนๆ ให้สู้กันต่อไปนะครับ

          นอกจากกำลังใจแล้ว ผมก็เพียงทำได้แค่นำบทความและภาพเล็กๆน้อยๆที่ขอแบ่งปันจากเพื่อนใน Facebook มาสู่กันเพื่อคลายเครียดนะครับ ยามแก่เฒ่าหมดเรี่ยวแรงแล้ว มันก็ลำบากหน่อย คนจะมาช่วยเยียวยาก็หายาก ขอให้ทุกคนโชคดีนะครับ และขอให้บ้านเรือนสามารถกลับคืนสู่สภาพเดิมได้โดยเร็ว  และฟังพระไพศาล วิสาโล แล้วจงมีกำลังใจเข้าไว้....






เรื่องแรกครับ ธรรมะจากพระ "ไพศาล วิสาโล" โดย "หนุ่มเมืองจันท์" www.matichon.co.th
มีเนื้อหาดังต่อไปนี้ครับ  เชิญอ่านได้ครับ

บทเรียนจาก "น้ำท่วม" 

ช่วงน้ำท่วม สังคมไทยอยู่ในภาวะเครียดอย่างหนัก

ทั้งหวาดกลัว ทั้งโกรธแค้น

และสุดท้ายก็ระบายออกด้วยการวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรง

ปัญหาทางกายภาพที่เกิดขึ้น  ไม่เท่ากับปัญหาทางใจของคนที่เผชิญกับวิกฤติการณ์ครั้งนี้

ในเฟซบุ้คของ "พระไพศาล วิสาโล" ช่วงน้ำท่วม มีคำสอนหลายเรื่องที่น่าจะนำมาปรับใช้กับสถานการณ์ปัจจุบัน

เรื่องแรก "การจัดการความกลัวด้วยธรรมะ"

มีผู้หญิงคนหนึ่งตั้งปุจฉาเรื่อง "ความกลัว"

เธออยู่กับบ้านพร้อมกับพ่อ พี่ชาย และหลานสาว เพราะคุณพ่อไม่ยอมอพยพ และเธอมีสุนัข 7 ตัวที่ต้องดูแล  บ้านของเธออยู่บนพื้นที่สูง ทำให้น้ำท่วมภายนอกรอบบ้านเท่านั้น แต่คนในซอยอพยพออกไปหมด ตอนนี้เธอพยายามเรียนรู้ที่จะอยู่กับบ้าน ซื้อเรือมาพายไปไหนมาไหน และออกไปช่วยคนอื่นที่ลำบาก

คำถามของเธอคือ "แต่บางครั้งหนูก็รู้สึกกลัวว่าน้ำจะสูงขึ้นเรื่อยๆ หลวงพ่อพอจะแนะนำได้อย่างไรบ้างเจ้าคะ ที่เราจะขจัดความกลัวที่เกิดขึ้นเจ้าค่ะ"

"พระไพศาล" เริ่มต้นด้วยการขออนุโมทนาที่แม้ลำบากก็ยังมีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่น

"ความกลัวนั้นเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเกิดขึ้น แต่ขอให้สังเกตุว่าเรากลัวเมื่อใจไม่อยู่กับปัจจุบัน แต่ปรุงแต่งถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ภาพดังกล่าวจะทำให้เกิดความกลัวและกังวล มันยังไม่เกิด แต่ก็กลัวเสียแล้ว เมื่อรู้เช่นนี้ก็ให้ใจกลับมาอยู่กับปัจจุบัน"

ท่านสอนว่า "ความกลัว" กับเรื่องในอนาคตก็มีประโยชน์ หากมาใช้ในการวางแผนเพื่อรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น

"มองในแง่นี้ความกลัวก็มีประโยชน์ หากกลัวแล้วพยายามป้องกันหรือเตรียมวิธีการแก้ไข แต่ถ้ากลัวแล้วจ่อมจมอยู่ในความทุกข์ก็ไม่มีประโยชน์"

เรื่องที่สอง  "ข้อดีของเหตุการณ์ที่แย่ๆ"

"พระไพศาล" บอกว่าเหตุการณ์ที่แย่ๆทั้งหลายยังมีข้อดีอย่างน้อย 2 ประการ คือ สอนใจเรา และฝึกใจเรา  สอนใจเราให้ตระหนักถึงความจริงของชีวิตซึ่งมีความผันผวนปรวนแปรเป็นนิจ เช่นของหาย ก็สอนใจเราว่าความพลัดพรากจากของรักเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีอะไรที่จะอยู่กับเราหรือเป็นของเราได้อย่างยั่งยืน

การถูกตำหนิก็สอนใจเราว่า สรรเสริญกับนินทาเป็นของคู่กัน ไม่มีใครที่จะได้รับการสรรเสริญอย่างเดียว ไม่ว่าดีแค่ไหนก็ยังถูกนินทา

ฝึกใจเรา เช่น ฝึกใจให้ไม่ประมาท ระมัดระวัง เพื่อป้องกันมิให้เหตุร้ายเกิดขึ้นอีก หรือฝึกใจให้ปล่อยวางเพื่อรับมือกับเหตุร้ายที่แรงกว่าในอนาคต

พระไพศาล ยกตัวอย่างว่าหากใครทำโทรศัพท์หายยังปล่อยวางไม่ได้ ก็น่าตั้งคำถามกับตัวเองว่า ถ้าเรื่องแค่นี้ยังปล่อยวางไม่ได้ แล้วจะทำใจได้อย่างไรเมื่อต้องสูญเสียคนรัก เช่นพ่อแม่ลูกเมีย ซึ่งต้องเกิดขึ้นแน่

เหตุการณ์แย่ๆนั้นจะช่วยฝึกใจเราให้มั่นคงเข้มแข็ง เพราะต้องเจออะไรต่ออะไรอีกมากมายในวันข้างหน้า อีกทั้งยังฝึกให้เราฉลาดและมีประสบการณ์มากขึ้น

"อย่าลืมว่า คนเราเรียนรู้จากความล้มเหลว ได้มากกว่าความสำเร็จ" คือ บทสรุปของ "พระไพศาล"


เรื่องที่สาม  "ปัญหาอยู่ที่ผู้มอง"

"พระไพศาล" เริ่มต้นด้วยเรื่องเล่าในหนังสือ "จะเล่าให้คุณฟัง" ของ "ฆอร์เฆ่ บูกาย"

เป็นเรื่องของชายผู้หนึ่งโทรศัพท์ถึงหมอประจำครอบครัว

"ที่ผมโทรมาหาหมอ เพราะผมเป็นห่วงภรรยา"

เมื่อหมอถามว่า เธอเป็นอะไร ก็ได้คำตอบว่า "เธอกำลังจะหูหนวก อยากให้หมอมาดูอาการเธอหน่อย"

หมอไม่สะดวกไป จึงนัดให้เขาพาเธอมาหาวันจันทร์ แต่เขาอยากให้หมอรีบมาทันที หมอจึงทำการวินิจฉัยทางโทรศัพท์

"คุณรู้ได้อย่างไร ว่าเธอไม่ได้ยิน

"ก็เวลาผมเรียกเธอ เธอไม่ยอมตอบนี่"

หมออยากรู้ว่าเธอหูหนวกแค่ไหน จึงแนะให้เขาเรียกเธอจากจุดที่กำลังโทรศัพท์ ตอนนั้นเขาอยู่ห้องนอน ส่วนเธออยู่ห้องครัว

เขาตะโกนเรียกชื่อเธอ "มาเรียยยยยยยย........เธอไม่ได้ยินผมเลย หมอ"

หมอแนะให้เขาเดินไปที่ประตูห้องนอน แล้วตะโกนเรียกเธอจากทางเดิน

"มาเรียยยยยยยย...เธอไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย  หมอ"

หมอแนะให้เขาเดินหาเธอแล้วตะโกนเรียกเธอไปด้วย จะได้รู้ว่าเธอได้ยินเสียงเขาเมื่ออยู่ใกล้แค่ไหน

"มาเรียยย.....มาเรียยย.... มาเรียยยยย  ทำอย่างไรเธอก็ไม่ได้ยิน" แล้วเขาก็พูดต่อว่า ตอนนี้เขาอยู่ตรงประตูครัว เห็นเธอหันหลังให้เขา กำลังล้างจาน แต่ไม่ได้ยินเสียงเขาสักนิด

หมอแนะให้เขาเดินเข้าไปใกล้อีกนิด แล้วเรียกชื่อเธอด้วย

คราวนี้ภรรยาหันขวับมาด้วยความฉุนเฉียวแล้วพูดว่า

"คุณต้องการอะไรกันแน่ฮึ  ต้องการอะไร  ต้องการอะไร  ต้องการอะไรรรรรร........คุณตะโกนเรียกฉันเป็นสิบครั้งแล้ว....ฉันก็ตอบคุณไปทุกครั้งว่า "ว่าอย่างไรคะ"  คุณนับวันจะหูตึงขึ้นเรื่อยๆ  ทำไมไม่ไปหาหมอสักที


คำตอบของภรรยา ชัดเจนว่าใครกันแน่ที่หูตึง และสมควรไปพบหมอ

"พระไพศาล" สรุปว่า นิทานเรื่องนี้เตือนใจได้ดีว่า ก่อนที่จะสรุปว่าคนอื่นมีปัญหา ควรตรวจสอบให้แน่ใจ ว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่ตัวเราเอง

เพราะบ่อยครั้ง เราเองต่างหากที่มีปัญหา หาใช่คนอื่นไม่

คนที่ชอบตัดพ้อว่า ทำไมเพื่อนไม่เข้าใจเราเลย ควรกลับมาถามตัวเองบ้างว่า แล้วเราล่ะ เข้าใจเพื่อนบ้างหรือเปล่า บางทีอาจจะพบว่า เป็นเพราะเราเอาแต่ใจต้ว หรือชอบเรียกร้องความเข้าใจจากคนอื่นต่างหาก

พอเพื่อนไม่ยอมทำตามความต้องการของเรา ก็เลยตีขลุมว่าเขาไม่เข้าใจเรา

"พระไพศาล" ตบท้ายว่า "คนที่ชอบกล่าวหาคนอื่นว่าไม่มีน้ำใจนั้น มักจะมองไม่เห็นตนเองว่าที่แท้ ตนเองนั่นแหละเห็นแก่ตัว"

บางที "ธรรมะ" จากพระไพศาล ทั้งสามเรื่องอาจทำให้เรามองปัญหาน้ำท่วมอย่างเข้าใจมากขึ้น

เข้าใจปัญหา  

 และ  เข้าใจตัวเรา

นอกจากนั้นก่อนจะวิจารณ์คนอื่นอย่างรุนแรง

ก็ให้นึกถึงเรื่อง "คนหูหนวก"  ก่อนเปิดวาจา

********
จบแล้วครับ...เป็นอย่างไรบ้าง  ได้อย่างที่ "พระไพศาล" ให้ข้อคิดไว้บ้างหรือไม่  แต่สำหรับผม ตอนนี้เวลาเรียกเมีย แล้วไม่ได้ยินเมียตอบรับ ต้องฟังให้ดีๆก่อน อย่าเพิ่งไปหาว่าเมียหูตึง (ตึงอยู่อย่างเดียว)ไม่ได้นะครับ เดี๋ยวโดนตะหวาดแบบคุณลุงข้างบน

ส่วนภาพต่อไป ขออนุญาตแบ่งปันมาจากเฟซบุค "ชุมชนคนใจดี บ้านสายรุ้ง" ครับ  เห็นว่าเหตุการณ์เกี่ยวกับเรื่องข้างบน เลยนำมาให้ดูเพลินๆ  คนวัยนี้ อะไรก็หย่อนหมด ยกเว้นหูนะครับ   ใครที่ยังหนุ่มยังสาวพึงสังวรณ์ไว้นะครับ  อย่าหัวเราะพวกเรา ส.ว. สักวันก็จะเจอกับตัวเอง   อิ อิ...
  





เมื่อกล่าวถึง "ความชรา" แล้ว  เราอาจจะคิดถึงอดีตของเรา ซึ่งดูเหมือนมันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว  เราอาจจะยังจำวันแรกๆที่เราเริ่มเข้าทำงานใหม่ๆ  แต่เวลาผ่านมาดูเหมือนไม่นาน  ก็ถึงวันเกษียณเสียแล้ว  จึงมีคำเตือนว่า  "ชีวิตนี้สั้นเกินกว่าที่จะทำอะไรให้สำเร็จ" ในช่วงชีวิตของเรา เรายังอยากทำอะไรที่ยังไม่ได้ทำอีกมากมาย  ดังภาพข้างล่างนี้  แม้แต่ป้ายที่เขียน ก็ยังเขียนไม่เสร็จเลย (ขอปันมาจาก facebook คุณปราย พันแสง ภาพโดย Feel Desian)



สุดท้ายครับ สำหรับใครที่กำลังมีความทุกข์ เหนื่อยหน่าย สิ้นหวัง
ผมมีภาพนี้มาฝากครับ
(By : Thai Book Swap & Review


"ถ้าชีวิตมันหนัก ....ก็ทิ้งของรกๆรุงรังไปเสียบ้าง"


(ภาพแถม)



สำหรับท่านที่จะต้องไปทำงานวันจันทร์
ซึ่งว่ากันว่าเป็นวันที่คนเกลียดที่สุด

(ภาพนี้ต้องขออภัยเจ้าของภาพ ผมยังหาที่มาไม่เจอ พบแล้วจะแจ้งให้ทราบ)

สังคมผู้สูงอายุ (Aging society)

สังคมผู้สูงอายุ (Aging society)




        ประเทศไทยก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ (Aging society) ผู้สูงอายุมีอายุยืนขึ้น เฉลี่ยในผู้หญิง 74.5 ปี และผู้ชาย 69.9 ปี แม้ผู้สูงอายุจะมีชีวิตยืนยาวขึ้น แต่คุณภาพชีวิตมิได้ดีขึ้นตามด้วย เนื่องจากสภาพร่างกายที่เสื่อมลง ประกอบกับสังคมที่เปลี่ยนแปลง ทำให้ผู้สูงอายุถูกทอดทิ้ง สวนทางกับข้อเท็จจริงที่ว่าผู้สูงอายุ 1  คนต้องมีผู้ดูแลมากถึง 9 คนเลยทีเดียว คาดการณ์ว่าในปี พ.ศ.2568 ไทยจะก้าวกระโดดมีผู้สูงอายุมากถึง 14.4 ล้านคน และในปี พ.ศ.2593 ผู้สูงอายุจะล้นเมือง มีจำนวนมากถึงร้อยละ 27 ของพลเมืองทั้งประเทศ

          ความชราภาพเป็นกระบวนการของการเปลี่ยนแปลงอันยาวนานทางกายภาพ (physiology) อารมณ์ (emotional) พุทธิปัญญา (cognition) ความสัมพันธ์ (interpersonal) และฐานะทางการเงิน (economic)

จึงไม่แปลกที่ยิ่งชราภาพมาก ยิ่งพบความแตกต่างมากตามไปด้วย

As we grow older, we become unlike each other.

ซึ่งมีหลายทฤษฎีที่อธิบายความชราภาพนี้ไว้อย่างน่าสนใจ ดังนี้

ทฤษฎีทางชีวภาพ (Biological theory)

Genetic theory : ความชราภาพมีกรรมพันธุ์เป็นตัวควบคุมและกำหนด ถ่ายทอดหลายชั่วอายุคน แสดงออกทางกายภาพ เช่นผมหงอก หัวล้าน เป็นต้น

Error catastrophy theory : ความเสื่อมของเนื้อเยื่อและการทำงานที่ผิดพลาดของเซลล์ที่ชรา ทำให้อวัยวะต่างๆในร่างกายทำงานลดลง

Collagen theory : การหดตัวของคอลลาเจนไฟเบอร์ ทำให้เกิดริ้วรอย ความเหี่ยวย่นของผิวหนังและความผุกร่อนของกระดูก

Auto-Immune theory : ภูมิคุ้มกันที่ทำงานถดถอย ทำให้ร่างกายต้านทานต่อเชื้อโรค และสิ่งแปลกปลอมได้ไม่ดี จึงพบความเจ็บป่วยได้ง่าย

Free Radical theory : อนุมูลอิสระ เป็นตัวการของความผิดปกติของยีนคอลลาเจนและอีลาสติน

ทฤษฎีทางจิต (Psychological therory)

Personality theory : พัฒนาการทางจิตและสัมพันธภาพในอดีตส่งผลต่อความสุขในบั้นปลายชีวิต

Intelligence theory : ความปราดเปรื่องจากการสะสมประสบการณ์ชีวิตและการเรียนรู้อย่างไม่หยุดนิ่ง

Erickson's theory : ความมั่นคงและคุณค่าแห่งตน เป็นผลจากความสำเร็จของช่วงชีวิตที่ผ่านมา

ทฤษฎีทางสังคม (Social theory)

Role theory : ความสำเร็จในแต่ละช่วงวัยที่ผ่านมา นำมาซึ่งการยอมรับความชราเมื่อก้าวเข้าสู่วัยสูงอายุ

Activity theory : กิจกรรมและการเคลื่อนไหว นำพาความสุขและคุณค่าแห่งตนแก่ผู้สูงอายุ

Disengagement theory : การถอนตัวหลีกหนีจากสังคมเพื่อลดความตึงเครียด หรือความกดดัน

Contiuity theory : การปรับตัวและพฤติกรรมของผู้สูงอายุต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งรอบข้าง เช่นลดน้อยลงของรายได้ โดยรูปแบบการปรับตัวแตกต่างกันตามบุคลิกภาพเดิม

Age strattification theory : อายุเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมทางสังคม เช่น อายุการเกณฑ์ทหาร อายุการเกษียณ


          การส่งเสริมพลังทางปัญญาผู้สูงอายุ และการเตรียมตัวเข้าสู่วัยผู้สูงอายุ เป็นการส่งเสริมคุณภาพชีวิตให้ผู้สูงอายุ "แก่อย่างมีคุณค่า ชราอย่างมีความสุข" คณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานผู้สูงอายุแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี กำหนดแผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ.2545-2564)โดยมียุทธศาสตร์ 5 ด้านในการก่อเกิดสังคมผู้สูงอายุที่มีคุณภาพในอนาคตดังนี้

1. ด้านการเตรียมความพร้อมของประชาชนเพื่อวัยสูงอายุที่มีคุณภาพ
2. ด้านการส่งเสริมผู้สูงอายุ
3. ด้านระบบการคุ้มครองทางสังคม สำหรับผู้สูงอายุ
4. ด้านการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนางานด้านผู้สูงอายุระดับชาติ และการพัฒนาบุคลากรด้านผู้สูงอายุ
5. ด้านการประมวลและพัฒนาองค์ความรู้ผู้สูงอายุระดับชาติ และการติดตามประเมินผลการดำเนินการตามแผนผู้สูงอายุแห่งชาติ


การเตรียมตัวก่อนเกษียณ (Preretirement education)

          เป็นการจัดการศึกษาให้แก่ผู้สูงอายุก่อนวัย 60 ปี ในด้านสุขภาพ อาชีพหลังการเกษียณ การจัดการรายได้และทรัพย์สินต่างๆให้เพียงพอต่อการดำรงชีวิต ในต่างประเทศได้มีการเตรียมความพร้อมของบุคลากรที่มีอายุ 40-45 ปีขึ้นไปด้านการเกษียณอายุปีละ 3-4 ครั้ง ด้วยการอบรมสัมมนา  ประชุมเชิงปฏิบัติการ หรือการเรียนรู้ผ่านสื่อการสอนด้วยตนเอง

การจัดการศึกษาหลังเกษียณอายุ (Post-retirement education)

          รูปแบบที่พบในไทย คือชมรมผู้สูงอายุ โดยเน้นให้ผู้สูงอายุมีส่วนร่วมในสังคม (Social participation) และพัฒนาคุณค่าแห่งตน (Self actualization) ของผู้สูงอายุ ด้วยการปรับกายจิตและสังคมในการดำรงตนในสังคมอย่างมีความสุข เสริมสร้างทักษะทางสังคมในการสร้างความบันเทิงแก่ตนเอง การสร้างความสัมพันธ์กับบุคคลรอบข้างและร่วมกิจกรรมสาธารณะ ภายใต้บริบทการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง

         ปัจจุบันเราเผชิญกับปัญหาสุขภาพในสังคมผู้สูงอายุไทย โรคที่คุกคามผู้สูงอายุมากที่สุด 3 อันดับ ได้แก่โรคหัวใจ โรคมะเร็ง และเบาหวาน ควบคู่กับปัญหาสุขภาพจิตที่พบ โรคทางจิตเวชที่พบมากที่สุดในผู้สูงอายุ คือโรคซึมเศร้า (พบร้อยละ 3) และอัตราการฆ่าตัวตายสำเร็จในผู้สูงอายุมากกว่ากลุ่มวัยอื่น  จากการสำรวจของสำนักงานสถิติแห่งชาติ พ.ศ.2550 พบว่าผู้สูงอายุไทยมีความรู้สึกเบื่ออาหาร หรือความอยากอาหารลดลงมากที่สุด ตามด้วยคิดมาก วิตกกังวลใจ และหงุดหงิดรำคาญใจ

          การเตรียมความพร้อมและความเชี่ยวชาญอย่างเฉพาะทางของหน่วยบริการด้านสุขภาพ ทั้งทางร่างกายและจิตใจ พร้อมกับการให้อำนาจท้องถิ่นในการเชื่อมโยง และสนับสนุนการดูแลสุขภาพและสังคมแก่ผู้สูงอายุ จะช่วยให้ผู้สูงอายุเข้าถึงบริการทางสุขภาพ และการดูแลผู้สูงอายุของคนในครอบครัว จะช่วยให้เกิดความต่อเนื่องในสังคมผู้สูงอายุ


********

*** คัดลอกจาก http://www.thaifamilylink.net/  สมาคมสายใยครอบครัว Thai Familylink Association*** ขอขอบคุณข้อมูลดีๆที่มีประโยชน์

***

          ในภาวะสังคม-เศรษฐกิจในปัจจุบัน การครองชีวิตที่มีค่าครองชีพสูง การหารายได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเหมือนในอดึตที่จะเปิดร้านชำ ร้านขายของหน้าบ้านกันได้อีกแล้ว  การเกษียณอายุจึงหมายถึงการสิ้นสุดการมีรายได้ประจำ อีกทั้งชีวิตในสังคมก็ต้องเปลี่ยนไป ความกดดันต่างๆจะเกิดขึ้นแก่ตัวผู้เกษียณ และแก่คนรอบข้าง

          การเตรียมตัวเพื่อการเกษียณที่ดีจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่มีประโยชน์ทั้งในด้านการเงินและในทางจิตใจ รวมทั้งเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ ผมได้คัดลอกบทความนี้มาให้อ่านกัน  หากท่านที่เห็นความสำคัญของการเกษียณจะได้เตรียมตัวเสียแต่เนิ่นๆ ดังที่ในบทความนี้กล่าวไว้ ในต่างประเทศเขาเตรียมกันตั้งแต่อายุ 40-45 ปี ของไทยเราบางคนเกษียณแล้วยังงงๆอยู่เลย  ในที่นี้จึงอยากจะแนะนำให้ท่านที่จะเกษียณควรเริ่มเตรียมตัว อย่างช้าที่สุดก็ควรเตรียมตัวไม่เกินอายุ 55 ปี จะรวมตัวกันเป็นชมรมหรือเป็นกลุ่ม อะไรก็ได้ เพื่อศึกษาหาความรู้เตรียมพร้อมให้ "แก่อย่างมีคุณค่า ชราอย่างมีความสุข" เพราะถ้าท่านเริ่มต้นตั้งแต่ยังไม่เกษียณ ปัจจัยต่างๆจะเอื้อในการทำงานได้มากไม่ว่าจะเป็นการรวมตัว การติดต่อนัดหมาย สถานที่ การเงิน และท่านจะได้มีโอกาสปรับปรุงแก้ไขข้อบกพร่องต่างๆ  ท่านไม่ควรรอจนถึงเกษียณ เพราะเมื่อถึงเวลานั้นมันสายไปเสียแล้วที่จะทำอะไรได้ตามใจปรารถนา

          จงรวมตัวเป็นกลุ่มเป็นก้อนช่วยกันให้ความรู้ซึ่งกันและกัน เตรียมตัวให้พร้อม แล้วท่านจะ "เกษียณอย่างมีคุณค่า ชราอย่างมีความสุข" ขอให้ผู้ที่จะเกษียณในปีต่อไปและต่อไปจงประสบความสำเร็จในการเตรียมความพร้อมนะครับ






**********

ขออภัย น้ำท่วม

ขออภัย



          เนื่องจาก ศปภ. โดยพล.ต.อ.ประชา พรหมนอก ได้ประกาศเตือนว่า จังหวัดนนทบุรีทั้ง 6 อำเภอ รวมทั้งอำเภอเมือง จะถูกน้ำท่วมแน่นอน น้ำจะมีความสูงตั้งแต่50 ซ.ม.ถึง 1 เมตร และเตือนให้ประชาชนขนของขึ้นที่สูงโดยด่วน ตั้งแต่วันนั้นก็เริ่มขนของขึ้นชั้นบนของบ้านทุกวัน น้ำก็ไม่มาเสียที รุ่งขึ้นน้ำไม่มาก็ขนอีก ขนอยู่ทุกวันน้ำก็ยังไม่มา จนขณะนี้ได้ขนของที่อาจเสียหายได้ถ้าโดนน้ำขึ้นในที่ปลอดภัยจนเกลี้ยงบ้านแล้ว คงเหลือแต่ของใหญ่และหนักที่ขนไม่ไหว  พอถึงขณะนี้น้ำมาแล้ว ท่วมถนนซอยหน้าบ้านประมาณ 20 ซ.ม. ไหลเข้ามาในบริเวณบ้านบางส่วน มากน้อยตามเวลาน้ำทะเลหนุน เมื่อยังไม่ไว้วางใจเพราะเราเชื่อมั่นใน "ประชา" จึงได้จ้างผู้รับเหมามาวางถุงทรายหน้าประตูรั้วทางเข้าบ้านสูงประมาณ 50 ซ.ม.พร้อมเครื่องสูบน้ำ 1 เครื่อง เบ็ดเสร็จหนึ่งหมื่นบาทเหลือทอนนิดหน่อย จ่ายด้วยทุนทรัพย์ส่วนตัว เนื่องจากไม่มีอิทธิพลเช่นไอ้นักการเมืองที่รวยล้นฟ้าแต่ ยังไปเอาของหลวงมาใช้โดยไม่ต้องเสียเงิน (ขนาดเห็นๆ มันยังเอา แล้วที่ไม่เห็นมันจะเอาสักเท่าไหร่)

          ขณะนี้ก็รอน้ำ ตามที่ไอ้ ศปภ. มันบอก น้ำก็ยังอยู่ที่ประมาณ 20 ซ.ม. จนวันนี้ที่มันบอกว่าน้ำทะเลจะหนุนเป็นวันสุดท้าย แล้วเดือน พศจิกาคม ทุกอย่างจะดีขึ้น ก็ต้องเชื่อมันหน่อย เพราะถ้าไม่เชื่อมัน ก็ไม่รู้ว่าจะไปเชื่อสุนัขที่ไหน...(แต่ไอ้เดือนพฤศจิกาคมนี่มันไม่มีในปฎิทิน ดังนั้นท่านคงหมายความว่าน้ำจะท่วมไปยันกัลปสานละมัง...)

          ดังนั้น จึงต้องขออภัยท่านที่มาเปิดอ่านบล็อกนี้ ที่ไม่มีความคืบหน้าข่าวสารใดๆ และเมื่อน้ำลดแล้วก็ต้องขนของจากชั้นบนลงมาชั้นล่างอีกหลายอาทิตย์ (ตอนขนลงคงไม่ต้องรอ "ประชา"แถลงการณ์) จึงคงจะยังไม่ได้พบกันอีกนาน จนกว่าจะจัดเข้าของเข้าที่เข้าทาง คงเหนื่อนอีกเยอะ

          ขอขอบคุณท่านที่ติดตาม ใครที่น้ำท่วมบ้าน ก็เอากำลังใจช่วยแล้วกันขอให้อดทนต่อสู้ต่อไปครับ คนที่ยังหนุ่มสาวยังมีโอกาสอีกยาวนานที่จะสร้างสรรค์สิ่งใหม่ สำหรับคนสูงวัย ที่เหลือเวลาน้อยแล้ว ก็น่าเห็นใจ เงินทองทรัพย์สินที่ต้องเสียหายหรือใช้จ่ายไปในเหตุการณ์น้ำท่วมครั้งนี้ ก็ยากที่จะหากลับคืนมาได้อีก ขอให้น้ำลดไวๆก็แล้วกัน ใครที่น้ำไม่ท่วมก็ถือว่าเป็นโชคดีที่สุดแล้วในชีวิตนี้  ดูข่าวทีวีเห็นบรรดาบ้านเรือนผู้คนที่ถูกน้ำท่วมแล้วก็สลดหดหู่ใจ ที่หลังจากความเครียดในการเผชิญกับการต่อสู้ทางการเมืองของพรรคการเมืองมาสดๆร้อนๆ จนได้รัฐบาลใหม่ หวังว่าบ้านเมืองจะสงบ ก็ต้องมาเผชิญกับอุทกภัยอันแสนสาหัส กรรมเวรอะไรของประเทศไทยและของคนไทยก็ไม่อาจทราบได้....


******************

ปู่กับหลาน

นิทานเรื่อง ปู่กับหลาน



          ระหว่างนั่งเฝ้ารอดูสถาณการณ์น้ำไหลบ่าท่วมจังหวัดต่างๆเรื่อยมา ใกล้บ้านเข้ามาทุกที ก็ฆ่าเวลาด้วยการรื้อตู้หนังสือที่เก็บหนังสือเก่าๆไว้มานั่งพลิกดูทีละเล่ม หนังสือแต่ละเล่มก็มีความหลังให้เราคิดถึงอดีตในห้วงเวลาที่เราอ่านหนังสือเล่มนั้น  ภาพในอดีตอันเลือนลางก็จะค่อยๆปรากฎ หนังสือบางเล่มอยู่ในห้วงเวลาที่เรามีความสุข  หนังสือบางเล่มก็อยู่ในห้วงเวลาที่เราต้องสู้กับชีวิต ต้องสู้เพื่อฟันฝ่าให้ก้าวข้ามอุปสรรคในชีวิต นำพาครอบครัวไปสู่ชีวิตที่ดีขึ้นในอนาคต  หนังสือบางเล่มที่เราชอบบ้างก็สูญหายไป  เมื่อแรกๆก็ไม่นึกว่าจะสำคัญอะไร อ่านแล้วก็เก็บบ้าง หายไปบ้าง แต่พอถึงเวลานี้รู้สึกว่ามันเหมือนย้อนภาพในอดีตให้เราคิดถึงได้เป็นอย่างดี

           อย่างหนังสือที่เราจะพูดถึงในวันนี้คือหนังสือวารสารเด็กที่มีการ์ตูนประกอบ หรือที่เรามักจะเรียกรวมๆกันว่า "หนังสือการ์ตูน"
          หนังสือเล่มนี้มีชื่อว่า "เพื่อนรัก" ที่ผมมีอยู่ก็ประมาณปี 2524-5  ตอนนั้นก็ซื้อประจำให้ลูกอ่าน เนื่องจากมีสาระดี เหมาะกับเด็ก และมีการเปิดโอกาสให้เด็กได้ร่วมกิจกรรม โดยให้เขียนอะไรก็ได้ไปลงในคอลัมน์ "หนูน้อยนักเขียน" ครั้งนั้นลูกสาวก็เขียนเรื่องส่งไป และได้ลงในคอลัมน์ดังกล่าว ทั้งบ้านก็ดีใจกันใหญ่เลย คงจะเป็นการเริ่มต้นที่ต่อมาลูกสาวก็สามารถสอบเข้านิเทศน์ฯจุฬาได้สมปรารถนา จากการหัดขีดหัดเขียนและรักมันมาตั้งแต่เด็ก นี่คือความหลังที่ทำให้มีความสุข

          ในยุคเดียวกัน พอจำได้ว่ามีหนังสือที่อยู่ในข่าย "หนังสือดี" ก็มีหนังสือ "ตุ๊กตา" หนังสือ "ชัยพฤกษ์" ซึ่งผมก็ซื้อให้ลูกเหมือนกัน แต่ไม่ได้เก็บไว้เลย

          หนังสือ "เพื่อนรัก" มีบรรณาธิการคือคุณ อนุช อาภาภิรม น้องชาย ดร.อาณัติ อาภาภิรม บิ๊กบอสแห่ง BTS ปัจจุบัน คุณอนุชนี่ เด็กรุ่นใหม่คงไม่มีใครรู้จัก คุณอนุชเป็นนักเคลื่อนไหวในช่วง 14 ตุลาฯ 2516 และได้หลบเข้าป่าไปหลังนักศึกษาโดนปราบอย่างหนักหลัง 16 ตุลา 2519 ต่อมาเมื่อมีการนิรโทษกรรมหรือเรียกว่าอะไรก็จำไม่ได้แล้ว คุณอนุชและนักศึกษาอีกจำนวนมากก็ "คืนเมือง" มาศึกษาเล่าเรียนต่อ

          ผมได้พบหนังสือเพื่อนรักเห็นว่ามีเนื้อหาสาระดี และโดยเฉพาะห็นชื่อคุณอนุช เป็นบรรณาธิการ ก็ตัดสินใจซื้อประจำให้ลูกทันที ผมนึกไม่ออกว่าผมประทับใจในเรื่องใดกับคุณอนุช แต่คิดว่าคูณอนุชมีความคิดดี เป็นคนดี ปัจจุบันนี้คุณอนุชทำอะไรอยู่ผมก็ไม่ได้ข่าว หรือเราอาจจะไม่ค่อยได้ติดตามข่าวในวงวรรณกรรมเพราะวงวรรณกรรมในยุคสมัยเดียวกัน ถูกกลบไปด้วยวรรณกรรมรุ่นใหม่หมดแล้ว

อีกคนหนึ่งที่ผมจำได้คือคุณวสันต์ สิทธิเขตต์ เนื่องจากในช่วงเวลานั้น  ผมเคยทำ "ชมรมช่วยเหลือการศึกษาเด็กในชนบท" และได้คิดซื้อเสื้อไปแจกเด็กๆในชนบท  แต่อยากให้เสื้อดูน่ารักหน่อยจึงไปที่สำนักงานเพื่อนรัก ไปขอพบคุณอนุช เพื่อแจ้งความประสงค์และขอให้วาดการ์ตูนน่ารักให้สักรูปเพื่อไปทำซิลค์สกรีนให้เสื้อเด็ก คุณอนุชก็เรียกเด็กหนุ่มคนหนึ่งเข้ามา แล้วก็บอกให้เขียนรูปสวยๆให้รูปหนึ่ง ผมก็ได้การ์ตูนน่ารักมารูปหนึ่งเอาไปพิมพ์ลงในเสื้อไปแจกเด็ก   หลังจากนั้นอีกหลายปี ผมได้เห็นข่าวคุณวสันต์ สิทธิเขตต์ อีกครั้งใบหน้าปกคลุมไปด้วยหนวดเคราเป็นนักเคลื่อนไหวไปซะแล้ว ก็เอ..วันนั้นเราเห็นเด็กหนุ่มร่าเริงหน้าตาสะอาดที่เขียนภาพการ์ตูนน่ารักให้เรา กลายเป็นคนดุเดือดเลือดเข้มไปเสียแล้ว  กาลเวลาเปลี่ยนไปคนเราเรียนรู้โลกทัศน์ชีวทัศน์มากขึ้น...

          นี่เป็นเรื่องที่รำลึกได้ระหว่างที่พลิกหนังสือเล่มหนึ่ง ที่เล่านี่เล่าจากความจำหากมีข้อมูลใดที่ไม่ถูกต้อง ก็โทษ "สมอง"มันก็แล้วกัน อาจจำผิดพลาดไปบ้าง

          และก็ในหนังสือเล่มเดียวกันนี้ ก็พบนิทานเรื่อง "ปู่กับหลาน" อ่านแล้วก็อยากจะนำมาเผยแพร่ต่อ ถึงแม้บางคนอาจเคยได้ยินได้ฟังจากที่อื่นมาบ้างแล้วก็ตาม ลองอ่านดูนะครับ

          ครั้งหนึ่งยังมีชายชราซึ่งแก่มากคนหนึ่ง  แกแก่มากเสียจนดวงตาฝ้าฟาง และแขนขาก็สั่นเทา

          เวลาที่แกนั่งโต๊ะอาหาร  มือของแกก็สั่นจนแทบถือช้อนไว้ไม่อยู่  และบางทีแกยังทำซุปหกเลอะเทอะผ้าปูโต๊ะอีกด้วย  ลูกชายและลูกสะใภ้ของแกรู้สึกรำคาญมากจนไม่ยอมให้แกนั่งที่โต๊ะอาหารอีกต่อไป  แต่ให้นั่งตรงมุมข้างๆใกล้เตาไฟแทน

          ทั้งสองให้อาหารแกกินในชามดินเผาเพียงนิดหน่อยเท่านั้น   แกได้แต่นั่งในที่ของแก  พลางมองดูคนอื่นๆกินอาหารที่โต๊ะแล้วน้ำตาก็ไหลรินออกมา

          วันหนึ่งขณะที่แกยื่นมืออันสั่นเทาไปรับชามข้าวจากลูกสะใภ้ ชามจึงตกลงบนพื้นและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

          ลูกสะใภ้ดุว่าแกใหญ่  แต่แกก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา  แล้วนางก็ซื้อชามไม้ราคาถูกมาให้แกใช้แทน  โดยไม่ให้อะไรไว้ตักกินเลย

          แล้ววันหนึ่งขณะที่ทุกคนกำลังนั่งอยู่ด้วยกัน  ลูกน้อยอายุสี่ขวบก็หอบเอาเศษไม้จำนวนมาก มากองรวมกันไว้

          "ลูกจะทำอะไรจ๊ะ ?"   พ่อเด็กน้อยถามขึ้น

          "หนูกำลังทำรางเล็กๆไว้ให้พ่อกับแม่กินตอนที่หนูโตขึ้นไงฮะ" เด็กชายตอบ

          สองสามีภรรยามองหน้ากันอยู่ครู่หนึ่ง  ในที่สุดทั้งคู่ก็เริ่มน้ำตาไหล  ครั้นแล้วเขาจึงไปจูงมือปู่ผู้ชรามานั่งที่โต๊ะอาหารเพื่อรับประทานอาหารร่วมกัน

          ตั้งแต่นั้นมา ทั้งคู่ก็ไม่พูดจาว่ากล่าวอะไรเลยเวลาปู่ชราทำอาหารหกเลอะเทอะ

("เพื่อนรัก"--แปลมาจาก The old man and His Grandson)

          เป็นอย่างไรครับ ที่บ้านใครมี ปู่ ย่า ตา ยาย แก่ๆอย่างนี้บ้างไหม

          ยามยังหนุ่ม สาว พ่อแม่เราทำมาหากินปกป้องคุ้มครองเราให้อยู่รอดปลอดภัยกินอิ่มนอนหลับ จนเติบใหญ่สามารถมีครอบครัวเป็นของตนเอง ถึงเวลานี้ พ่อแม่เราเริ่มแก่เฒ่าอ่อนล้าเรี่ยวแรงไม่มี สมองเลอะเลือน สภาพจะกลายเป็นเด็กเข้าทุกที ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้  เมื่อถึงเวลานั้นเราจะดูแลพ่อแม่เราเหมือนที่ท่านได้เคยดูแลเรามาเมื่อเป็นเด็กหรือไม่........

**********************************************

          ใครที่น้ำท่วมบ้าน ก็ขอแสดงความทุกข์ใจด้วย และขอให้น้ำลดไวๆ
ใครที่บ้านปลอดภัยไร้น้ำ..(ไร้น้ำเฉยๆนะครับ ไม่ใช่ไร้น้ำยา)ก็ขอดีใจด้วย
สำหรับผม คงต้องลุ้นไปอีกหลายวัน ว่าจะปลอดภัยหรือไม่ พยายามทำใจ ไม่สนใจมัน เพราะยิ่งดูทีวี เจอแต่ไอ้พวก "ปลอดประสบการณ์" แล้วยิ่งมึนหนักขึ้นไปอีก...

สวัสดีครับ...



          พอดีเพิ่งสังเกตุว่าปกหนังสือเล่มนี้มีภาพควายยืนตาเศร้าน่าสงสารอยู่ตัวเดียว  ผมว่าควายมันคงสงสารคนในยามนี้ที่บ้านเมืองต้องแตกแยกขาดความสามัคคีกัน แล้วยังมาเจอภัยวิบัติอย่างใหญ่หลวงเกินครึ่งค่อนประเทศ มันคงอยากจะพูดว่า "โธ่...ไอ้คนเอ๊ย...ข้าสงสารเอ็งจริงๆ เวรกรรมอะไรของเอ็งวะ ไอ้คน"



















*************

ร้านค้าของคนเกษียณ

คุณสมบูรณ์ รัตนหล


          เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ได้ไปเดินดูสินค้า ไอที (IT) ที่ห้างพันธ์ทิพย์ งามวงศ์วาน ก็พอดีไปพบคุณสมบูรณ์ รัตนหล เพื่อนเก่า ปัจจุบันเกษีนณแล้ว อดีตเคยเป็นหัวหน้าแผนกบริการเขตนนทบุรี และเขตบางเขน


คุณสมบูรณ์ และภรรยา


         ปัจจุบันคุณสมบูรณ์และภรรยาคู่ชีวิตคนเดียวของคุณสมบูรณ์(มีคนเดียวนี่แหละ พูดให้มันงงๆหน่อย) ได้ใช้เวลาว่างหลังเกษียณแล้วไปช่วยดูแลกิจการร้านขายอุปกรณ์การถ่ายรูป และสินค้า ไอที มากมาย หรือที่เรียกกันว่า Accessories นานาชนิดมากมายทีเดียว



คุณสมบูรณ์ และลูกสาว

          ร้านนี้ดำเนินกิจการโดยลูกสาวและสามีครับ
              ชื่อว่าร้าน SEED CAMERA



          ร้าน SEED CAMERA อยู่ชั้น 2 นะครับ ห้องเลขที่ 2126 แต่ไม่ต้องไปมองหาเลขที่ห้องหรอกครับ ดูป้ายชื่อร้านดีกว่า เห็นได้ชัดเจน หรือสังเกตุง่ายๆก็อยู่ด้านไกล้ทางออกสะพานลอยคนข้ามด้านหน้าห้างแหละครับ
         



          เพื่อนๆน้องๆหรือผู้ที่อยู่ใน "ชุมชนคนเกษียณ" ที่ชอบเรื่องถ่ายรูป หรือชอบเล่นพวกไอทีต่างๆ เชิญไปชมและหาซื้อกันได้นะครับ เยอะจริงๆ สารพัดสินค้า ดูแล้วเหมือนว่าจะมีทุกอย่าง  และสินค้าแต่ละชนิดไม่ใช่ใส่โหลหรือใส่เข่งมานะครับ เป็นสินค้าที่คัดมาทุกชิ้น  และมีจำนวนมากที่เจ้าของบินไปเลือกหามาจากต่างประเทศด้วยตนเองเลยทีเดียว  หากสนใจจะลองดูรายการสินค้าในเว็บก่อนก็ได้นะครับ ดูได้ที่ http://www.seedcamera.com/  เห็นของแล้วจะ "ซี๊ด" ตามชื่อร้านเลยครับ (เจ้าของร้านเค้าคงไม่ได้แปลอย่างผมนะครับ) บอกอีเม้ย เอ๊ย อีเมล์ไว้หน่อยก็ได้ เผื่อใครอยากจะถามอะไร admin@seedcamera.com หรือใครไม่ซื้อไม่หา ผ่านไปแถวนั้นไปแวะทักทายกะคุณสมบูรณ์กันหน่อยก็ได้นะครับ  เพราะแกจะยืนเกะกะๆอยู่แถวนั้นแหละ  ใครที่เคยเป็นลูกน้องแล้วชอบวางยาแกไว้ ไปขออโหสิแกได้  เอ้าเอาเบอร์โทรไว้หน่อย โทร.02 953 5536

         เรื่องราคา ไม่ต้องพูดถึง คุณสมบูรณ์แกคงไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกครับ แต่รับรองว่าเป็นธรรมตามคุณภาพสินค้าครับ


         ขอเชิญนะครับ ไปเยี่ยมเยือนเพื่อนเรากันบ้าง รวมทั้งน้องๆด้วย เห็นเพื่อนได้ใช้เวลาว่างหลังเกษียณให้เป็นประโยชน์ ได้ช่วยเหลือครอบครัวอย่างมีความสุข ก็ยินดีด้วยครับ  และขอให้กิจการเจริญๆยิ่งๆขึ้นนะครับเพื่อน  
         

***********

          ท่านที่อ่าน blog นี้แล้วอยากจะประชาสัมพันธ์อะไร เชิญได้เลยนะครับ อยากจะขายบ้าน ขายรถ ขายมือถือ ขายหม้อ(หุงข้าว) ขายตู้เย็น หรือจะเอาอะไรมาแลกกะอะไร (ยกเว้นเมีย)เชิญได้เลยนะครับ อยากจะบริการทุกอย่างที่ทำได้เพราะพื้นที่ไม่ต้องเสียตังค์เหมือนเว็บไซต์  ตอนนีมีคนอยากได้มือถือ samsung galaxy SL i9003 หรือ LG Optimus Black มือสอง มีใครจะขาย(ถูกๆ)บ้างไหมคร้บ ราคากันเอง เชิญติดต่อได้ครับ

          ใครจะติดต่อผม เชิญได้นะครับ โทร 08 0303 1916 ตั้งแต่ 9.00 - 16.00 น.

หรือที่  www.facebook.com/tang999
          bhisdarl@gmail.com  

          สวัสดีครับ....


*************