กันยายน.. เดือนแห่งการอำลา



เมื่อเดือนกันยายนมาถึง

ผู้ที่อายุครบ 60 ปี ในปีนั้นๆ คงจะมีความรู้สึกแตกต่างกันไป  บางคนดีใจที่ถึงเวลาพักผ่อนเสียที หลังจากตรากตำทำงานมาหลายสิบปี  บางคนอาจเสียดายที่ร่างกายกำลังวังชายังแข็งแรง ยังไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ยังอยากจะทำงานต่อไป  บางคนอาจจะกำลังครุ่นคิดว่า ต่อจากนี้ไป เราจะไม่ได้รับเงินเดือนอีกแล้ว  เงินทองที่ได้มาก็จับจ่ายใช้สอยไปกับครอบครัวในทุกๆเดือนแทบไม่เหลืออยู่แล้ว หลังจากนี้จะทำอย่างไรดี

บางคนเป็นเจ้านายมีตำแหน่งใหญ่โต มีลูกน้องมากมาย  มีคนเคารพนบไหว้มากมาย หลังจากนี้จะต้องนั่งอยู่บ้านอย่างเงียบเหงา  บางคนมีงานนอกทำอยู่ ก็จะได้ถือโอกาสไปทำงานส่วนตัวได้เต็มตัวเสียที

บางคนเป็นข้าราชการมีนอกมีในมีผลประโยชน์อยู่ ก็ต้องเคลียร์ให้เรียบร้อย  เพราะเมื่อหมดหน้าที่แล้ว อะไรที่เคยได้ คนใหม่เขาอาจมารับแทนต่อไป

แต่ละคนก็มีอนาคตแตกต่างกันไป  แล้วแต่ว่าใครจะเตรียมการวางแผนชีวิตมาอย่างไร  ใครเตรียมตัวมาดีก็จะเกษียณอย่างมีความสุข  ใครที่มีชีวิตลุ่มๆดอนๆ ชีวิตมีปัญหาอุปสรรค ทำให้ไม่สามารถดำเนินชีวิตไปตามเป้าหมายได้ ก็คงมีความกังวลใจว่าชีวิตที่เหลืออยู่จะดำเนินต่อไปอย่างไร...

เดือนนี้ก็คงเป็นเดือนแห่งการร่ำลา  เลี้ยงสังสรรค์กันก่อนจากลา  หลังจากนี้การพบปะพูดคุยสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงาน  ก็คงจะค่อยๆห่างเหินร้างลาไปทีละน้อย  เพราะเพื่อนร่วมงานที่ยังทำงานอยู่ก็ต้องใช้เวลาหมกมุ่นทำงานเพื่อความก้าวหน้าต่อไป คงไม่มีเวลามาอาลัยอาวรณ์กับเรามากนัก  สำหรับคนที่เคยเป็นผู้บังคับบัญชา  มีลูกน้องคอยยกย่องเทิดทูนป้อยอ  ลูกน้องเหล่านั้นก็จะค่อยๆหายไป จะไปว่าเขาคงไม่ได้  เพราะเขาต้องมีเจ้านายคนใหม่ที่เขาจะต้องใส่ใจ เพื่ออนาคตของเขา

ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้  คือสิ่งที่คนทำงานที่ไม่ใช่ธุรกิจส่วนตัวจะต้องพบเจอเมื่อ 60 ปีมาถึง  ว่าแต่ว่าแต่ละคนจะปรับตัวปรับชีวิต เพื่อพบกับความเปลี่ยนแปลงนี้ได้อย่างไร  ขึ้นอยู่กับโลกทัศน์ชีวทัศน์และการเตรียมความพร้อมของแต่ละคน

ขอให้ผู้เกษียณทุกท่าจงมีความสุขในชีวิตหลังเกษียณนี้นะครับ  และขอให้รักษาสุขภาพให้แข็งแรง สุขภาพดีมันสุดยอดยิ่งกว่าสิ่งใด  โชคดีทุกท่านนะครับ




เกษียณแล้ว เที่ยวให้สนุกนะครับ...


*******